برنامه های غیرمتمرکز (DApps) چیست؟

برنامه های غیرمتمرکز چیست
  • سهراب مرشدی
  • زمان مطالعه: 20دقیقه
  • دیدگاه ها ‏بدون دیدگاه
  • مطالعه شده توسط ‏ 168 نفر

آموزش جامع برنامه های غیرمتمرکز

برنامه های غیرمتمرکز یا DApps اساساً نسخه های مبتنی بر قرارداد هوشمند و مبتنی بر بلاک چین هستند که توسط شبکه اتریوم رایج شده اند. برنامه های غیرمتمرکز دقیقاً مانند برنامه های سنتی عمل می کنند. کاربر حتی نباید تفاوتی را متوجه شود، اما ویژگی های بسیار بیشتری دارد.

برنامه های غیرمتمرکز (DApps) نشان دهنده راه جدیدی برای تعامل با امور مالی شخصی است. وقتی به امور مالی سنتی فکر می‌کنید، اغلب وام‌دهی، استقراض، پس‌انداز و نهادهای مشابه به ذهن شما می‌رسد. هر یک از اینها، توسط یک مقام مرکزی مانند بانک ها یا سایر مؤسسات مالی تأمین می شود.

اما وقتی صحبت از آینده امور مالی می شود، بسیاری ارزهای دیجیتال و بلاک چین را نماینده آن می دانند. اگر اینطور است، وظایف مالی ساده مانند وام در یک سیستم غیرمتمرکز چگونه کار می کنند؟

تاریخچه برنامه های غیرمتمرکز (DApps)

در حالی که بیت کوین (BTC) اولین شبکه بلاک چین است، اما فناوری بلاکچین از یک تراکنش ساده بسیار فراتر رفته است. هنگامی که ویتالیک بوترین و همکارانش اتریوم (ETH) را در سال ۲۰۱۳ معرفی کردند، آنها به چیزی بسیار گسترده‌تر توجه کردند. یک روش زندگی غیرمتمرکز.

بوترین یک اینترنت مبتنی بر بلاک چین را متصور بود که در آن کاربران به جای شرکت ها آن را کنترل می کردند. برای انجام این کار، اتریوم از آنچه که اساساً قراردادهای هوشمند نامیده می‌شوند، استفاده می‌کند. این قراردادها تغییر ناپذیر هستند، زیرا قوانین و محدودیت ها در کد آنها گنجانده شده است. این بدان معناست که هر طرف می تواند بدون واسطه معامله کند و نیاز به پلتفرم های متمرکز را از بین ببرد.

جالب اینجاست که در سال ۲۰۱۴ گزارشی با عنوان «تئوری عمومی برنامه های غیرمتمرکز» در تعریف برنامه های غیرمتمرکز (DApps) منتشر شد. این توسط نویسندگان مختلف با تجربه در فضای بلاکچین مانند دیوید جانستون و شاون ویلکینسون نوشته شده است.

این مقاله برنامه های غیرمتمرکز (DApps) را به عنوان موجودیت هایی با ویژگی های زیر تعریف کرد:

یک برنامه های غیرمتمرکز (DApps) باید دارای کد منبع باز باشد و بدون دخالت شخص ثالث کار کند. باید توسط کاربر کنترل شود، همانطور که آنها تغییراتی را پیشنهاد می کنند که به طور خودکار اجرا می شوند.

تمام اطلاعات باید در یک شبکه بلاک چین در دسترس عموم نگهداری شود. تمرکززدایی کلیدی است، زیرا نمی تواند نقطه مرکزی حمله به آن وجود داشته باشد.

برنامه های غیرمتمرکز (DApps) باید نوعی رمز رمزنگاری برای دسترسی داشته باشند و باید به مشارکت کنندگان در توکن مذکور، مانند ماینرها و استیک کنندگان، پاداش دهند.

یک برنامه های غیرمتمرکز (DApps) باید یک روش اجماع داشته باشد که توکن‌هایی مانند اثبات کار (PoW) یا اثبات سهام (PoW)  تولید کند.

مقاله سه “نوع” یا “لایه” از برنامه های غیرمتمرکز (DApps) را بر اساس نحوه تعامل کاربران با آنها طبقه بندی می کند.

برنامه های غیرمتمرکز (DApps) لایه یک به تنهایی روی بلاک چین خود فعالیت می‌کنند. محبوب ترین پروژه ها برنامه های غیرمتمرکز (DApps) از این نوع هستند، مثل بیت کوین. برای مثال، آنها به یک الگوریتم اجماع و قوانین برنامه ریزی شده نیاز دارند.

برنامه های غیرمتمرکز (DApps) لایه دو معمولاً در بالای لایه یک ساخته می شوند و از قدرت بلاک چین آن ها استفاده می کنند. این پروتکل ها از توکن ها برای مبادلات خود استفاده می کنند. یک راه حل مقیاس پذیر ساخته شده روی شبکه اتریوم نمونه خوبی از برنامه غیرمتمرکز (DApp) لایه دو است. تراکنش‌ها ممکن است در این لایه دوم قبل از ورود به لایه اول پردازش شوند و مقداری از بار محاسباتی از زنجیره اصلی خارج شود.

در نهایت، برنامه های غیرمتمرکز لایه سه روی لایه دو ساخته شده اند، که اغلب اطلاعات مورد نیاز برای تعامل دو لایه دیگر را در خود نگه می دارد. ممکن است رابط های برنامه نویسی برنامه (API) و اسکریپت های لازم برای عملکرد لایه های یک و دو را ذخیره کند. به عنوان مثال، یک پروتکل لایه سه می تواند DApp های لایه دو مختلف را در خود جای دهد و تجربه کاربر را از طریق همه آنها تسهیل کند.

به زبان ساده، این مقاله برنامه های غیرمتمرکزی را به عنوان برنامه‌های کاربردی مختلفی تعریف می‌کند که توسط یک بلاک چین اصلی تغذیه می‌شوند. برخی ممکن است برنامه غیرمتمرکز خود را روی لایه یک بسازند، اما اگر معیارهای ذکر شده در بالا را داشته باشند، همه آنها برنامه های غیرمتمرکز (DApps) محسوب می شوند.

چرا از برنامه های غیرمتمرکز (DApps) استفاده کنیم؟

تمرکززدایی مزایای مختلفی را نسبت به برنامه هایی که در یک شبکه متمرکز اجرا می شوند ارائه می دهد. مزیت اصلی قرارداد هوشمند، عمدتاً فقدان شخص ثالث است. اپلیکیشنی مانند Venmo به شخص اجازه می‌دهد برای هر کسی پول بفرستید، اما انتقال آن وجوه به حساب بانکی هزینه‌ای دارد. به علاوه، حواله های بانکی اغلب روزها طول می کشد تا به حساب مقصد برسد.

با این حال، ارسال پول از طریق یک برنامه غیرمتمرکز به این معنی است که هیچ هزینه یا هزینه بسیار کمی برای پرداخت وجود دارد. این باعث صرفه جویی کاربران در هزینه ها می شود و با توجه به اینکه تراکنش های غیرمتمرکز تقریباً فوری هستند، در زمان آنها نیز صرفه جویی می شود.

البته، برنامه های غیرمتمرکز (DApps) روی سرورهای متمرکز نیز اجرا نمی شوند. مزیتی که پلتفرم‌های غیرمتمرکز دارند این است که در برابر انواع حملات آسیب‌پذیر نیستند، زیرا نقطه و سرور مرکزی برای هک و حمله سایبری وجود ندارد. این نه تنها شبکه را ایمن تر می کند، بلکه به این معنی است که هیچ خرابی وجود ندارد. دسترسی به این برنامه ها همیشه امکان پذیر است.

برنامه های غیرمتمرکز (DApps) همچنین می توانند تقریباً برای هر صنعتی مانند بازی، پزشکی، مدیریت و حتی ذخیره سازی فایل اعمال شوند. در نتیجه، استفاده از DApp تقریبا هیچ تفاوتی با برنامه های کاربردی سنتی ندارد. در حالی که کاربران از تمام تغییرات در باطن برنامه های غیرمتمرکز سود می برند، تجربه واقعی باید با برنامه های متمرکز یکسان باشد. این روش تعامل با برنامه‌ها، Web 3.0 یا وب۳ نامیده می‌شود که به تمرکززدایی اطلاعات نیز اشاره دارد.

وقتی وب شروع به کار کرد، فضایی پر از اطلاعاتی بود که همه می توانستند به آن دسترسی داشته باشند. با گذشت زمان، شرکت های بزرگ آن را متمرکز کردند. در حالی که این سازمان‌ها آن را به صورت «رایگان» ارائه می‌کنند، این به قیمت ارائه داده‌های شخصی ما است که شرکت ها برای سود می‌فروشند.

شرکت‌ها بر آن اطلاعات کنترل دارند، می‌دانند کاربرانشان چه چیزی را دوست دارند بخرند، چقدر پول دارند و چه کسانی را می‌شناسند. این کنترل همچنین به این معنی است که آنها می توانند آن را از بین ببرند. وارد فضای وب۳ شوید، جایی که استفاده از برنامه های غیرمتمرکز به قیمت حفظ حریم خصوصی نیست.

درعوض، کاربر می تواند انتخاب کند که فقط اطلاعات مورد نیاز را برای مثلاً یک معاینه پزشکی یا وام به اشتراک بگذارد و انتخاب کند که چه کسی و برای چه مدت آن را ببیند. ممکن است شرکت‌ها برای این دسترسی نیز هزینه پرداخت کنند و اطمینان حاصل کنند که کاربران نیز از آن سود می‌برند. مشکل اعتماد هم هست در دنیایی که شرکت‌های بزرگ با به اصطلاح امنیت بالا، نام‌های کاربری، ایمیل‌ها و رمزهای عبور را فاش می‌کنند، اعتماد کامل به کسی سخت است.

معایب برنامه های غیرمتمرکز

در حالی که برنامه های غیرمتمرکز ممکن است آینده ای عاری از شرکت ها را ارائه دهند، در حال حاضر برخی از مسائل عمده وجود دارد که صنعت برای حل آنها تلاش می کند.

برای یکی، فقدان یک مرجع مرکزی ممکن است به معنای به‌روزرسانی‌ها کندتر و تغییرات پلتفرم باشد. از این گذشته، یک طرف می تواند به سادگی برنامه خود را هر طور که می خواهد به روز کند. با این حال، یک برنامه های غیرمتمرکز به اجماع اکثریت از سوی حاکمیت فعلی نیاز دارد، حتی برای یک رفع اشکال جزئی. این ممکن است هفته ها یا حتی ماه ها طول بکشد زیرا کاربران در مورد جوانب مثبت و منفی هر گونه بهبود بحث می کنند.

همچنین، DAppها به یک پایگاه کاربری با اندازه معقول نیاز دارند تا به درستی کار کنند. آنها فقط برای تعامل با آن به نودها، حاکمیت و کاربران نیاز دارند. با این حال، دسترسی به DApp ها در این مرحله اولیه می تواند بسیار دشوار باشد و بسیاری از آنها پشتیبانی مورد نیاز خود را نمی بینند.

در آینده، دسترسی به یک برنامه غیرمتمرکز ممکن است یک بار دانلود شود. اما در حال حاضر، کاربران باید یک مرورگر پشتیبانی شده از برنامه های غیرمتمرکز را دانلود کنند، رمزارز مورد نیاز را به آن کیف پول ارسال کنند و از آنجا تعامل داشته باشند. در حالی که کاربران متبحر فناوری نباید با این مشکلی داشته باشند، اکثریت قریب به اتفاق مردم نمی دانند از کجا شروع کنند.

برنامه های غیرمتمرکز در سراسر جهان

به نظر می رسد برنامه های غیرمتمرکز در دنیای مالی دیوانگی باشد، اما آنها واقعاً می توانند در همه صنایع نوآور باشند. بیایید نگاهی به برخی از این مزایا در صنایعی مانند امور مالی، رسانه های اجتماعی، بازی و موارد دیگر بیندازیم.

امور مالی

وام دهندگان و وام گیرندگان می توانند از DApps برای انجام تجارت خود استفاده کنند. در بانک ها، وام دهندگان بر اساس پول ذخیره شده خود، نرخ های بهره خاصی را دریافت می کنند. هرچه یک فرد بیشتر پس انداز کند، بانک می تواند بیشتر وام دهد و هر دو طرف از نظر سود بیشتر درآمد دارند. با این حال، این بانک که به عنوان یک نهاد متمرکز عمل می کند، صرفاً برای ایجاد فضایی برای ذخیره وجوه، کمیسیون و سودی بیشتری نسبت به آنچه وام دهندگان ممکن است بخواهند دریافت می‌کند.

در یک برنامه های غیرمتمرکز، وام دهندگان ۱۰۰٪ سود خود را به دست می آورند زیرا هیچ واسطه ای برای پرداخت وجود ندارد. افراد کنترل بیشتری بر وام ها دارند و توکن هایی را از پلتفرمی که برای وام دادن انتخاب می کنند به دست می آورند.

در مورد وام گیرندگان، آنها از نظر بهره پرداختی و همچنین زمان پرداخت آن، مزیت بیشتری به دست می آورند. در واقع، برخی از پلتفرم‌ها به وام‌گیرندگان اجازه می‌دهند ماه‌ها یا حتی سال‌ها طول بکشد تا سود را پرداخت کنند، با این فرض که حداقل آستانه پرداخت را برآورده می‌کنند. وام گیرنده همچنین می تواند در مورد نرخ ها با وام دهنده صحبت کند و از تصمیم عادلانه برای هر دو طرف قرارداد اطمینان حاصل کند.

وقتی همه چیز توافق و انجام شود، به لطف فناوری قراردادهای هوشمند، وجوه سریعا به دست کاربر می‌رسد. نیازی به درگیر کردن ضامن و سایر اشخاص ثالث نیست که باعث می شود فرآیند تأیید طولانی تر شود و هزینه بیشتری برای هر دو طرف به همراه داشته باشد.

رسانه های اجتماعی

کاربران از برنامه های غیرمتمرکز رسانه های اجتماعی بهره زیادی خواهند برد. اول از همه، کسی نیست که پست‌ها را سانسور کند، یعنی آزادی بیان در همه جا هست. با این حال، اگر برخی از پست‌ها مشکل ساز شوند، انجمن می‌تواند به حذف آنها رأی دهد. اینفلوئنسرها نیز می توانند درآمد بیشتری داشته باشند. در پلتفرم های سنتی مانند توییتر، این شرکت بیشترین سود را از توییت های محبوب می برد. از تمام بازدیدهای سایت درآمد تبلیغاتی به دست می آورد و نویسنده از نظر مالی هیچ چیز دریافت نمی کند. شبکه‌های اجتماعی برنامه های غیرمتمرکز ممکن است یک سیستم انعام داخلی با استفاده از توکن خود داشته باشند، و کاربران می‌توانند تبلیغات کنند و تمام پرداخت‌های خود را دریافت کنند، نه اینکه شرکتی بخشی از سود را برای خود بردارد.

بازی

بازی همیشه یک مورد جالب استفاده از برنامه های غیرمتمرکز بوده است. در حال حاضر، بازی‌ها برای رشد به ده‌ها ساعت سرمایه‌گذاری روی یک شخصیت نیاز دارند. شخصیتی که احتمالاً پول واقعی روی آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند.

برنامه های غیرمتمرکز راه حل جالب تری از نظر ارزش ارائه می دهند. به عنوان مثال، یک بازی مانند CryptoKitties را در نظر بگیرید. بازیکنان دارایی توکن شده را به دست می آورند (به شکل گربه). این گربه سپس با گذشت زمان رشد می کند و اگر به درستی بزرگ شود ارزش آن افزایش می یابد. یک کاربر می‌تواند آن گربه را در ازای هر چیزی که می‌خواهد بفروشد، با این فرض که خریدار وجود دارد که هزینه آن را پرداخت می‌کند.

بعلاوه، برخی از گربه ها به طور بالقوه می توانند با گربه های دیگر زاد و ولد کنند و یک گربه حتی کمیاب تر و بالقوه ارزشمندتر ایجاد کنند. بازیکنان می توانند گربه ها را مبادله یا جمع آوری کنند و هر کاری که می خواهند با این حیوانات خانگی توکن شده انجام دهند. در حال حاضر تعداد زیادی بازی بلاکچینی وجود ندارد.

رای گیری و حاکمیت

در بیشتر موارد، رای دادن فرآیندی فرسایشی است. اغلب شامل مراحل مختلف اعتبار سنجی است. برخی از آنها برای شهروندان بدون مسکن مناسب یا کسانی که از مسائل دیگر رنج می برند غیرقابل دسترسی است. این به معنای دستکاری و فعالیت های غیرقانونی مشابه نیست.

به لطف قراردادهای هوشمند، یک برنامه غیرمتمرکز رای‌دهی را می‌تواند برای همه امکان پذیر کند. اساساً، جامعه می تواند به لیستی از پیشنهادات رأی دهد. سپس، آنها می‌توانند یک چارچوب زمانی، مثلاً ۲۴ ساعت، برای کاربران تعیین کنند تا رای خود را با توکن‌ها به اشتراک بگذارند. این امکان مشارکت را برای همه فراهم می‌کند و به هر کسی اجازه می‌دهد تا در آن آن واحد و به صورت ناشناس رای دهد.

آرا در یک شبکه غیرمتمرکز ذخیره می شود و آنها را تغییرناپذیر و غیرقابل دستکاری می کند. بعلاوه، قراردادهای هوشمند می‌توانند به رای‌دهندگان با یک توکن مرتبط برای تلاش‌هایشان پاداش داده و افراد بیشتری را نسبت به قبل تشویق کنند تا رای دهند.

جمع آوری کمک مالی و تبلیغات

بسیاری از کاربران هنگام مرور آنلاین از یک مسدود کننده تبلیغات استفاده می کنند. این بدیهی است که برای وب‌سایت‌هایی که تلاش می‌کنند درآمد ایجاد کنند، دردسرساز است، اما از برخی جهات قابل درک است زیرا تبلیغات از بسیاری جهات کاملاً ناپسند شده‌اند. یک مرورگر DApp می تواند این مشکل را برطرف کند.

همانطور که کاربران وب را مرور می کنند، این کار را با یک مسدود کننده تبلیغات و ردیاب یکپارچه با مرورگر انجام می دهند و در طول جستجوی خود با رمزارز درآمد کسب می کنند. اکنون، زمانی که کاربران سازندگان و وب‌سایت‌هایی را پیدا می‌کنند که می‌خواهند از آن‌ها پشتیبانی کنند، می‌توانند اجازه مشارکت را انتخاب کنند. این بدان معناست که هر چه کاربر بیشتر جستجو کند، در طول زمان بیشتر به آن سایت پرداخت می کند. کاربران حتی می توانند تبلیغات را برای آن سایت های خاص فعال کنند و در دراز مدت به آنها کمک بیشتری کنند. کاربران انتخاب می کنند چه کسی می تواند آنها را ردیابی کند، از اطلاعات آنها محافظت کند و همچنان در پلتفرم هایی که به پول نیاز دارند کمک کنند. این یک معامله برد-برد است.

برای مطالعه اخبار مرتبط با رمزارزها در ایران و جهان، وبلاگ و کانال خبری ما را دنبال کنید.

امتیاز شما

نوشته هایی که شاید خواندنش برای شما جالب باشد

استخراج بیت کوین

دیدگاه های نوشته

‏بدون دیدگاه
مشترک شدن در دیدگاه های این نوشته
اطلاع از
guest

0 دیدکاه های این نوشته
بازخورد درون خطی
مشاهده همه دیدگاه ها
تبدیل ارزهای دیجیتال
خرید اتریوم

دسته بندی آموزش های
صرافی ارزینجا

قیمت بیتکوین

آخرین قیمت
ارزهای دیجیتال

صرافی ارزدیجیتال در ایران

دانلود اپلیکیشن
موبایل ارزینجا


ارزهای دیجیتال در یک نگاه

  • مخترع : ساتوشی ناکاموتو
  • تاریخ معرفی : نهم ژانویه ۲۰۰۸
  • روش عرضه اولیه: استخراج بلاک جنسیس
  • محدودیت کوین: ۲۱میلیون واحد
  • پروتکل بلاک‌چین: اثبات انجام کار
  • حریم خصوصی: بالا
  • قابلیت رهگیری: دارد
  • اسم و‌ واحد ارز: بیت کوین (ساتوشی)
  • نماد ارز: BTC
  • کارمزد تراکنش: بسته به کیف پول و شلوغی شبکه متغیر است.
  • لگوریتم: SHA-256
  • زمان بلاک: حدود ده دقیقه
  • استخراج: استخراج کننده های ASIC
  • مقیاس پذیر: می باشد
۱.۲/۵ - (۴ امتیاز)

  • مخترع : ویتالیک بوترین
  • تاریخ معرفی : اواسط ۲۰۱۳
  • کشور مبداء : روسیه
  • محدودیت کوین : بدون محدودیت
  • روش عرضه اولیه : پیش فروش
  • بلاکچین : نسل دوم
  • پروتکل بلاکچین : اثبات انجام کار در حال حرکت به اثبات سهام
  • حریم خصوصی : بالا
  • قابلیت رهگیری : دارد
  • اسم و‌ واحد ارز : اتریوم ( اتر )
  • نماد ارز : ETH
  • کارمزد تراکنش : متغیر است
  • الگوریتم استخراج : ETHASH
  • زمان تکمیل بلاک : ۱۴ ثانیه
  • قابلیت استخراج : دارد
  • زبان برنامه نویسی : Solidity
۲/۵ - (۴ امتیاز)

  • مخترع : چارلی لی
  • تاریخ معرفی : هفتم اکتبر ۲۰۱۱
  • روش عرضه اولیه : استخراج بلاک جنسیس
  • محدودیت کوین : ۸۴ میلیون واحد
  • پروتکل بلاک‌چین : اثبات انجام کار
  • حریم خصوصی : بالا
  • قابلیت رهگیری : دارد
  • اسم و‌ واحد ارز : لایت کوین
  • نماد ارز : LTC
  • کارمزد تراکنش : بسته به کیف پول ‌‌و شلوغی شبکه متغیر است
  • الگوریتم : SCRYPT
  • زمان بلاک : حدود ۲.۵ دقیقه
  • استخراج : کارت گرافیک (GPU) – دستگاه های ASIC
  • مقیاس پذیر : می باشد
۱/۵ - (۳ امتیاز)

  • مخترع : چارز هاسکینسو
  • تاریخ معرفی : دسامبر ۲۰۱۷
  • محدودیت کوین : ۴۵ میلیارد واحد
  • بلاکچین : نسل سوم
  • حریم خصوصی : بالا
  • اسم و‌ واحد ارز : کاردانو
  • نماد ارز : ADA
  • کارمزد تراکنش : کمتر از یک دلار
  • الگوریتم : اثبات سهام
  • استخراج : با توجه به اثبات سهام بودن بستگی به میزان دارایی این ارز دارد.
  • مقیاس پذیر : محدودیت مقیاس پذیری ندارد
۱/۵ - (۳ امتیاز)

  • مخترع : دیوید شوارتز و جد مکالب
  • هدف : حل مشکل کند بودن و بالا بودن کارمزد پرداخت های برون مرزی
  • مصارف : پرداخت برون مرزی
  • تاریخ معرفی : ژانویه ۲۰۱۲
  • کشور مبداء : آمریکا
  • محدودیت کوین : صد میلیارد
  • تورم : ندارد
  • الگوریتم : (Proof of Correctness (PoC
  • پروتکل اجماع : اثبات درستی
  • زمان تراکنش : ۴ ثانیه
  • اسم و‌ واحد ارز : ریپل (XRP)
  • نماد ارز : XRP
  • قابلیت استخراج : ندارد
  • زبان برنامه نویسی : ++C/c
    JavaScript
    Java
    Go
  • بازار هدف : موسسه های مالی
  • همکاری های مهم : رویال بانک کانادا ، بانک ملی استرالیا ، دیلویتی، مانی گرام و …
۱/۵ - (۳ امتیاز)

  • مخترع : جد مکالب
  • هدف : تسهیل خدمات پرداختی برون مرزی برای افراد عادی
  • مصارف : پرداخت برون مرزی
  • تاریخ معرفی : ۲۰۱۴
  • کشور مبداء : آمریکا
  • محدودیت کوین : صد و پنج میلیارد + ۱ درصد سالیانه
  • تورم : دارد ، سالیانه یک درصد
  • الگوریتم : (Proof of Correctness (PoC
  • پروتکل اجماع : پروتکل اجماع ویژه استلار
  • زمان تراکنش : ۳ تا ۵ثانیه
  • اسم و‌ واحد ارز : استلار (لومن)
  • نماد ارز : XLM
  • قابلیت استخراج : ندارد
  • زبان برنامه نویسی : ++C/c
    JavaScript
    Go
  • بازار هدف : موسسه های مالی
  • همکاری های مهم : شراکت با کمپانی IBM
۱/۵ - (۳ امتیاز)

  • مخترع : جرد تیت
  • هدف : امنیت ، کاربرد به عنوان پول ، یک روش پرداخت سریع و آسان
  • دیجی بایت اولین ارز رمزپایه ای بود که فناوری SegWit به معنای شاهد جداگانه را مورد استفاده قرار داد که همین باعث بروز نوآوری های دیگری مانند تراکنش های کراس چین و تایید تکی تراکنش شد.
  • تاریخ معرفی : ۲۰۱۴
  • کشور مبداء : آمریکا
  • محدودیت کوین : بیست و یک میلیارد واحد
  • زمان تراکنش : ۱۵ ثانیه برای هر بلاک
  • اسم و‌ واحد ارز : دیجی بایت
  • نماد ارز : DGB
  • قابلیت استخراج : دارد
  • استخراج به وسیله‌ی : GPU , ASIC را دارد و کاربرانی توانند به یک استخر استخراج بپیوندند
  • الگوریتم استخراج : SHA256,Scrypt,Qubit,odocrypt,Skein
  • زبان برنامه نویسی : ++c
  • مقیاس پذیری : دارد
۱.۲/۵ - (۴ امتیاز)

  • مخترع : جاستین سان
  • هدف : ایجاد اینترنت غیر متمرکز
  • تاریخ معرفی : جولای ۲۰۱۷
  • کشور مبداء : سنگاپور
  • محدودیت کوین : ۹۹.۳بیلیون
  • پروتکل بلاکچین : (Delegated Proof of Stake – DPoS)
  • زمان تراکنش : ۳ ثانیه برای هر بلاک
  • اسم و‌ واحد ارز : ترونیکس
  • نماد ارز : TRX
  • قیمت اولیه : در یکم جولای ۲۰۱۷حدود دو سنت بوده است.
  • زبان برنامه نویسی :
    JavaScript / Java / Rust / C++ / Shell

 

۱.۲/۵ - (۴ امتیاز)

  • مخترع تزوس : آرتور بریتمن
  • هدف : یک پلتفرم خود اصلاح گر
  • تاریخ معرفی : در جولای۲۰۱۷ معرفی و در سپتامبر۲۰۱۸ راه اندازی
  • کشور مبداء : سوئیس
  • تعداد کل واحدها :۷۶۳.۳۰میلیون.
  • الگوریتم مورد استفاده: dPos اثبات سهام از طریق گره قانونی
  • اسم و‌ واحد ارز : Tezos
  • نماد ارز : XTZ
  • قیمت اولیه: در اکتبر۲۰۱۷حدود ۲.۳۵$ بوده است.
  • زبان برنامه نویسی : OCaml
۱.۳/۵ - (۳ امتیاز)
0
دیدگاه خودتون رو درباره این نوشته بنویسیدx