ییلد فارمینگ (yield farming) در حال تبدیل شدن به یکی از محبوب‌ترین و رایج‌ترین راه‌ها برای کسب درآمد دلاری غیرفعال با ارزهای دیجیتال است. این شیوه کسب درآمد در سال 2020 شناخته شد و سپس به محبوبیت رسید و تا به امروز نیز به تکامل خود ادامه داده است. به این منظور، بسیاری از پلتفرم‌های دیفای (DeFi) زیرساخت کاربری و کارایی تبادل خود را بهبود بخشیده‌اند تا به ایجاد اعتماد و مشارکت بیشتر در حوزه فارمینگ کمک کنند. اما سؤالی که ممکن است برای علاقه‌مندان ورود به این حوزه مطرح شود این است که آیا می‌توان از پلتفرم‌های دیفای و از طریق ییلدفارمینگ، به بازدهی بالا و درآمد دلاری دست پیدا کرد؟ با ما همراه باشید.
ییلد فارمینگ چیست؟
بخش مهمی از جذابیت‌های سیستم‌های مالی غیرمتمرکز (دیفای) این است که هر فردی می‌تواند در ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری کند و بدون دخالت هر‌گونه نهاد یا شخص ثالث، با داشتن دانش و درک سیستم‌های دیفای و ییلد فارمینگ، به سود قابل توجهی در ارزهای دیجیتال دست یابد. فارمینگ ارز دیجیتال به فرایندی گفته می‌شود که در آن، افراد نقدینگی پروتکل‌های دیفای را تأمین کرده و اغلب به عنوان پاداش، ارزهای دیجیتال پیشنهادی پلتفرم را دریافت می‌کنند. این پاداش‌ها معادل یک سهام در یک سیستم مالی سنتی هستند و مالکان را قادر می‌سازند تا درباره چگونگی استفاده و ایجاد تغییر در پروتکل پیشنهاد و یا رأی دهند. به عبارت ساده‌تر، فارمینگ روشی است که از طریق آن سرمایه‌گذاران می‌توانند از دارایی‌های دیجیتال خود سود کسب کنند. به این صورت که با وام دادن ارز دیجیتال خود به پروتکل‌ها یا پلتفرم‌های DeFi، نقدینگی را در اختیار بازار قرار می‌دهند و سود سرمایه‌گذاری خود از طریق توزیع کارمزد تراکنش (معمولاً مقدار کمی از هر معامله مانند 0.3٪ )، دریافت می‌کنند. با استفاده از ترکیبی از این توکن‌ها و پاداش کارمزدها، افراد می‌توانند از طریق فارمینگ ارزهای دیجیتال شروع به کسب سود و درامد دلاری کنند.
- بیشتر بخوانید: دیفای چیست؟ همه چیز در رابطه با امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)
نحوه عملکرد ییلد فارمینگ به چه صورت است؟
پلتفرم‌های ییلد فارمینگ این امکان را به افراد می‌دهند تا توکن‌های ارز دیجیتال خود را برای مدت زمان مشخصی در اختیار این پلتفرم‌ها قرار دهند تا در ازای آنها پاداش کسب کنند. این پروژه‌ها از قراردادهای هوشمند برای نگهداری توکن‌ها و پرداخت بهره با نرخ‌های چند درصدی استفاده می‌کنند. در بسیاری از موارد، از توکن‌های واگذار شده برای وام دادن به کاربران دیگر استفاده می‌شود. کاربرانی که توکن‌ها را وام می‌گیرند، سود یا کارمزد وام‌های خود را پرداخت می‌کنند که بخشی از درآمد آن به ارائه‌دهندگان نقدینگی پرداخت می‌شود. ارائه‌دهندگان نقدینگی، دارایی‌های دیجیتال خود را به استخرهای نقدینگی وارد می‌کنند که در این استخرها، شرایطی فراهم می‌شود که کاربران می‌توانند در آنها، به دریافت یا ارائه وام و همچنین مبادله توکن‌های خود بپردازند. از سوی دیگر، برای استفاده از این امکانات، هزینه‌هایی باید توسط کاربران پرداخت شود که این هزینه‌ها در بین تأمین‌کنندگان نقدینگی، تقسیم می‌شوند. سهمی که توسط کاربران دریافت و یا پرداخت می‌شود، به پلتفرم و قراردادهای هوشمند فعال در آن بستگی دارد.
آیا ییلد فارمینگ ارزهای دیجیتال سودآور است؟
فارمینگ ارز دیجیتال یکی از روش‌های کسب درآمد از ارزهای دیجیتال مختلف است که بسته به پروتکل مورد استفاده و شرایط کلی بازار، می‌تواند بسیار سودآور باشد. به طور کلی، در صورتی که کاربری فارمینگ ارزهای دیجیتال را با سرمایه بالایی انجام دهد، می‌تواند سود خوبی را کسب کند. البته ریسک و خطراتی نیز در این حوزه وجود دارند که اگر فرد بدون بررسی دقیق پروژه‌ها اقدام به ورود به آن کند، ممکن است با از دست دادن سرمایه خود مواجه شود. مسائل امنیتی مربوط به قراردادهای هوشمند، کلاهبرداری‌ها، مسائل مربوط به تامین نقدینگی و نوسانات شدید قیمت ارزهای دیجیتال برخی از مهم‌ترین مولفه‌های خطرناک درمورد فارمینگ ارزهای دیجیتال هستند.
مزایا و معایب درآمد دلاری با فارمینگ
در حالی که فارمینگ ارز دیجیتال سود قابل توجهی را به کاربران ارائه می‌دهد، اما با ریسک‌ها و معایبی همراه است. برخی از مزایای این روش از کسب درآمد دلاری شامل بازدهی بالا و همچنین انعطاف‌پذیری و نقدینگی بالا می‌باشد و در برخی موارد با معایبی مانند نوسانات بازار، کلاهبرداری و هزینه‌های تراکنش بالا همراه است. موارد ذکر شده برخی از مزایا و معایبی هستند که باید قبل از سرمایه گذاری دارایی‌های دیجیتال خود با این روش در نظر بگیرید.
مزایای فارمینگ
- بازدهی بالا: ییلد فارمینگ می‌تواند بازده سرمایه‌گذاری قابل توجهی را ارائه دهد. کاربران در این نوع سرمایه‌گذاری از دارایی‌های دیجیتال خود سود می‌برند و پاداش‌هایی در قالب توکن‌های اضافی دریافت می‌کنند که یک درآمد دلاری پرسود محسوب می‌شود.
- نقدینگی: فارمینگ می‌تواند نقدینگی لازم در بازار ارزهای دیجیتال را فراهم کند، زیرا کاربران دارایی‌ها و رمزارزهای خود را به کاربران دیگر قرض می‌دهند تا از آنها به عنوان وثیقه برای استقراض ارزهای دیجیتال دیگری استفاده کنند. این روش منجر به افزایش نقدینگی در کل بازار ارزهای دیجیتال می‌شود.
- انعطاف پذیری: ییلد فارمینگ به کاربران این امکان را می‌دهد که دارایی‌های دیجیتال و پلتفرم‌های مورد نظر خود را برای سرمایه‌گذاری انتخاب کنند که با این ویژگی، انعطاف پذیری بیشتری به استراتژی‌های سرمایه‌گذاری خود می‌دهند.
- دسترسی: امکان استفاده از ییلد فارمینگ برای هر فردی که به اینترنت دسترسی داشته باشد و اطلاعاتی در زمینه سیستم‌های دیفای داشته باشد، وجود دارد. این ویژگی موجب شده است تا علاقه‌مندان به سرمایه‌گذاری در بازار ارزهای دیجیتال در سراسر جهان، به کسب درآمد دلاری از طریق ییلد فارمینگ بپردازند.
معایب ییلد فارمینگ
- نوسانات بالا: بازار ارزهای دیجیتال بسیار بی‌ثبات است و ارزش دارایی‌های دیجیتال دائماً در حال نوسان می‌باشد. در صورتی که به دلیل نوسانات بازار ارزش دارایی‌های قرض داده شده کاهش یابد، فارمینگ می‌تواند زیان‌های قابل توجهی را به دنبال داشته باشد.
- از دست دادن دائمی سرمایه: هنگام ارائه نقدینگی به یک استخر سرمایه‌گذاری، ممکن است ارزش ارزهای دیجیتال قرض داده شده نسبت به دارایی‌های دیجیتال دیگر تغییر کند که این امر می‌تواند در نهایت به زیان در هنگام برداشت دارایی منجر شود.
- هزینه‌های گس بالاتر: تمامی تراکنش‌هایی که روی بلاکچین انجام می‌شوند، به کارمزد “گس” نیاز دارند که در زمان‌هایی که ترافیک شبکه بالا است، می‌تواند مبلغ قابل توجهی را شامل شود. همان‌طور که گفتیم، فارمینگ ارز دیجیتال شامل معاملات مکرر است که می‌تواند هزینه‌های گس قابل توجهی را شامل شود. البته در سال‌های اخیر، پلتفرم‌های دیفای به شبکه‌های بلاکچین مختلفی گسترش یافته‌اند که ارزان‌تر و سریع‌تر هستند.
آیا فارمینگ ارز دیجیتال در سال 2024 سودآور است؟
پلتفرم‌های دیفای از زمان محبوبیت خود در چندین سال گذشته، رابط‌های کاربری خود را بهبود داده و همچنین ویژگی‌های جدیدی را معرفی کرده‌اند تا از این طریق کاربران بتوانند آسان‌تر با این پروتکل‌ها تعامل داشته باشند و احتمال خطا در سرمایه‌گذاری را کاهش دهند. یکی از مهم‌ترین پیشرفت‌ها و تغییراتی که در این زمینه انجام شده است، اجرای اقداماتی برای کاهش ریسک‌های احتمالی در رابطه با ییلد فارمینگ است. یکی از تغییرات اساسی که انجام شده، در دسترس بودن قراردادهای هوشمند حسابرسی شده می‌باشد که می‌تواند در کاهش خطرات هک و فعالیت‌های کلاهبرداری نقش قابل توجهی داشته باشد و منجر به اعتماد بیشتر به پلتفرم‌های DeFi و افزایش مشارکت در فارمینگ ارز دیجیتال شود.
از طرفی، در ابتدای کار پلتفرم‌های دیفای معمولا روی شبکه اتریوم راه اندازی می‌شدند. در آن زمان اتریوم از مکانیزم اجماع اثبات کار (POW) استفاده می‌کرد که کندتر بود و کارمزدهای گرانی داشت. بالا بودن میزان کارمزدها موجب می‌شد که استفاده از پلتفرم‌های دیفای برای همه قشر کاربران به صرفه و سودآور نباشد. در طی سال‌های گذشته، اتریوم به مکانیزم اثبات سهام (POS) منتقل شده و راه حل‌های مقیاس پذیری زیادی برای این شبکه معرفی شده‌اند. این پیشرفت‌ها به طور کلی باعث رونق پلتفرم‌های دیفای و کاهش هزینه استفاده از این پلتفرم‌ها شده است. همچنین با ظهور شبکه‌های وب 3.0 گوناگون مانند سولانا، پلتفرم‌های دیفای میزبانانی سریع‌تر و ارزان‌تر پیدا کرده‌اند.
سخن پایانی
به طور کلی می‌توان گفت ییلدفارمینگ از سال 2020 تا به امروز بسیار بهبود یافته است و در بسیاری موارد می‌تواند عملکرد سودآوری داشته باشد، اما با این حال همچنان یک استراتژی سرمایه‌گذاری با ریسک و پاداش بالا محسوب می‌شود. درک تاریخچه پروتکل، بررسی گزارش‌های حسابرسی، توکنومیک و همچنین استفاده از کیف پول‌های غیرمتمرکز مانند Metamask یا تراست ولت می‌تواند به شما کمک کند تا از پتانسیل واقعی ییلد فارمینگ استفاده کرده و درآمد دلاری داشته باشید.
