تحریم سرویس میکسر کریپتو تورنادو کش توسط دولت ایالات متحده، برای کل صنعت کریپتو پیامدهایی داشته است. این اقدام، که شامل تحریم آدرس کیف پول‌هایی بود که از تورنادو کش استفاده می‌کردند، دنیای دیفای را به وحشت انداخت. پروژه‌ها در تلاش برای مقاومت یا سازگاری با این قانون جدید هستند.
صرافی غیرمتمرکز dYdX یکی از اولین پروژه‌هایی بود که به این خبر واکنش نشان داد و آدرس‌های کریپتو مختلفی را که با تورنادو کش تعامل داشتند مسدود کرد. به نظر می رسید که پروتکل محبوب وام دهی آوه نیز به سرعت عمل کند، زیرا جاستین سان فاش کرد که کیف پولش مسدود شده است. اگرچه dYdX و آوه از آن زمان کمی عقب نشینی کرده اند، اما هنوز این سوال برجاست: اگر یک پروژه می تواند به سادگی یک سوئیچ را باز کند و کاربران خاصی را فیلتر کند، واقعا چقدر غیرمتمرکز است؟
تصمیمی سخت برای دیفای
و اکنون، در حالی که پروژه‌های دییفای در تلاش برای تصمیم گیری هستند، یک شرکت حریم خصوصی جدید در مرکز توجه قرار گرفت. TRM Labs. این شرکت، به عنوان یک سرویس تعویض کلید که اکثریت قریب به اتفاق پروژه‌های کریپتو به آن روی آورده‌اند، ظهور کرده است. این شرکت ادعا می کند که “در هیچ گونه فیلترینگ آدرس های خاصی شرکت نمی کند.” در عوض، TRM می‌گوید که صرفاً داده‌های مربوط به ریسک خود را برای «استفاده در برنامه‌های انطباقی» در اختیار مشتریان خود قرار می‌دهد.
این بیشتر شبیه یک سرویس سیگنالینگ است که می تواند توسط یک پروژه دیفای به خوبی تنظیم شود تا هر زمان که یک آدرس در معرض خطر با صفحه وب یا صفحه اصلی پروژه تعامل داشته باشد، یک پرچم(سیگنال) دیده شود. بنابراین تصمیم برای مسدود کردن یا ممنوع کردن یک آدرس همچنان بر دوش این پروژه ها است.
همانطور که TRM بیان می کنند:
سازمان هایی که از TRM استفاده می کنند تنظیمات و آستانه خطر خود را پیکربندی می کنند تا تعیین کنند کدام آدرس ها را مسدود کنند.
از نظر اینکه این پارامترهای ریسک چگونه به نظر می رسند، شرکت تحریم کننده طرح مناسبی ارائه کرده است. به عنوان مثال، این سرویس مشخص می‌کند که آیا آدرسی که با پروژه در تعامل است مستقیماً در فهرست تحریم‌های OFAC است یا اینکه به طور غیرمستقیم با چنین آدرسی تعامل دارد. و اگر اینطور است تا چه حد در تعامل است. هرچه فهرست آدرس‌های آسیب‌دیده یک پلتفرم خاص پایین‌تر رود، کاربران بیشتر و بیشتری به طور موثر ممنوع می‌شوند.
TRM توضیح داد که صرافی‌های متمرکز، مانند بایننس یا FTX، معمولاً خدمات پرچم‌گذاری را بسیار پایین‌تر از پروژه‌های دیفای از نظر سطح ریسک پیاده‌سازی می‌کنند. به این دلیل که این نوع نهادها معمولاً از استانداردهای جهانی AML پیروی می کنند.
نکته کلیدی در اینجا این است که تصمیم برای ممنوعیت آدرس ها 100٪ به صلاحدید پروژه مورد نظر است. و به این ترتیب، دیفای بیشتر و بیشتر شبیه فین‌تک ساده قدیمی می شود.
برای مطالعه اخبار مرتبط با رمزارزها در ایران و جهان، وبلاگ و کانال خبری ما را دنبال کنید.
