در ماه‌های اخیر، اخبار مربوط به موفقیت ماینرهای خانگی بیت کوین در شبکه‌های اجتماعی به‌طور چشمگیری افزایش یافته است؛ روندی که همزمان با رشد ریگ‌های استخراج خانگی در حال گسترش است. در ادامه نگاهی دقیق به این موفقیت‌ها خواهیم داشت.
بررسی موفقیت ماینرهای خانگی بیت کوین
در هفته گذشته، یک استخراج‌کننده انفرادی دیگر توانست با موفقیت یک بلاک را پردازش کرده و پاداشی معادل ۳.۱۲۵ بیت‌کوین دریافت کند. با احتساب کارمزد تراکنش‌ها، این پاداش معادل ۲۵۹٬۶۳۷ دلار بود. این تنها یکی از چندین مورد موفقیت مشابه در ماه‌های اخیر است.
اما آیا این افراد صرفاً خوش‌شانس هستند؟ آیا استخراج انفرادی در حال رایج شدن است؟ و آیا یک فرد معمولی می‌تواند با یک دستگاه استخراج خانگی و منابع اندک، موفق شود و با شرکت‌های بزرگ رقابت کند؟
پاسخ‌ها متنوع است. استخراج‌کنندگان انفرادی—اصطلاحی که هم شامل ماینرهای خانگی و هم گروه‌هایی می‌شود که ترجیح می‌دهند فعالیت خود را به‌صورت خصوصی و مخفیانه انجام دهند—در حال کسب موفقیت‌های بیشتری هستند، هرچند این روند هنوز به‌طور چشمگیری افزایش نیافته است و بعید است تعداد موفقیت‌ها به‌طور قابل توجهی افزایش یابد.
اسکات نوریس، مدیرعامل شرکت مستقل استخراج بیت‌کوین Optiminer، در این خصوص می‌گوید:
«استخراج بدون تکیه بر یک استخر بزرگ، هنوز مثل بازی بخت‌آزمایی است.»
روند موفقیت استخراج‌کنندگان انفرادی بیت کوین در طول سال‌ها
در سال ۲۰۲۲، استخراج‌کنندگان انفرادی با استفاده از سرویس Solo CKPool—پلتفرمی که به افراد اجازه می‌دهد بدون نیاز به اجرای یک نود کامل بیت کوین، به استخراج مشغول شوند—موفق به حل ۷ بلاک شدند. این عدد در سال ۲۰۲۳ به ۱۲ بلاک و در سال ۲۰۲۴ به ۱۶ بلاک رسید.
با این حال، استخراج یک بلاک از طریق Solo CKPool (که برخلاف نامش یک استخر سنتی نیست) الزاماً به این معنا نیست که کسی با توان پردازشی ناچیز در اتاق خوابش بیت کوین استخراج کرده است. برخی کاربران در توییتر کریپتویی این تصور را اشتباهاً رواج داده‌اند.
در صنعت استخراج، بازیگران اصلی همچنان استخرهای بزرگی مانند Foundry، AntPool و F2Pool هستند که استخراج‌کنندگان با اتصال به آن‌ها، منابع را به اشتراک گذاشته و پاداش‌ها را تقسیم می‌کنند. اما در Solo CKPool، اگر استخراج‌کننده موفق به یافتن بلاک شود، پاداش را تقریباً به‌طور کامل برای خود نگه می‌دارد.
با رشد شبکه بیت کوین، استخراج بلاک‌ها به توان و منابع بیشتری نیاز دارد و کسب‌وکارهای استخراج اغلب به عملیات صنعتی در مقیاس بزرگ تبدیل شده‌اند که تحت مدیریت شرکت‌های عمومی اداره می‌شوند. برخی از طرفداران جدی بیت کوین معتقدند که این وضعیت برای شبکه مناسب نیست، چرا که بیت کوین باید تا حد ممکن غیرمتمرکز باقی بماند.
دستگاه‌های استخراج خانگی مانند Bitaxe و FutureBit Apollo که بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ دلار قیمت دارند، اکنون به ابزار محبوب «ماکسیمالیست‌های بیت‌کوین» تبدیل شده‌اند. در ماه ژانویه، یک دستگاه FutureBit Apollo موفق به استخراج یک بلاک شد—البته تنها به لطف گروهی غیرانتفاعی که توان پردازشی (هش‌ریت) سایر دستگاه‌ها را به آن اختصاص دادند.
استخراج‌کننده‌ای با نام مستعار Econoalchemist در شبکه X نوشت که هدف این ابتکار، «برچیدن امپراتوری استخراج انحصاری و دسترسی‌پذیر کردن بیت کوین و فناوری‌های آزادی‌بخش برای همه» بوده است.
آیا استخراج انفرادی بیت کوین ارزشش را دارد؟
هرچند شانس موفقیت ماینرهای خانگی بیت کوین همچنان اندک است، اما به‌نظر می‌رسد افزایش تعداد استخراج‌کنندگان خانگی در موفقیت‌های اخیر انفرادی نقش داشته است. Econoalchemist در گفت‌وگویی با Decrypt به رشد این روند اشاره کرده و گفت:
«گاهی و به‌طور فزاینده، آن دستگاهی که بلاک را استخراج می‌کند، یک Bitaxe یا دستگاه کوچکی مشابه است که در خانه‌ای بی‌سروصدا کار می‌کند.»
اسکات نوریس از Optiminer همچنین افزود که برخی شرکت‌های بزرگ ممکن است بلاک‌ها را بدون استفاده از استخرهای عظیم استخراج کنند و صرفاً از طریق هش‌ریت بالای خود به موفقیت برسند.
حتی شرکت مستقر در هیوستون، تگزاس به‌نام Solo Satoshi—که دستگاه‌هایی مانند Bitaxe Gamma را می‌فروشد—در وب‌سایت خود نوشته است که دستگاه Bitaxe با قیمت ۱۸۰ دلار و توان ۱٫۲ تراهش بر ثانیه، تنها ۰٫۰۰۰۶۸۳۹۰ درصد شانس روزانه برای استخراج یک بلاک دارد.
با این حال، مت هاوارد، بنیان‌گذار Solo Satoshi، تأکید می‌کند که انگیزه اصلی استخراج انفرادی، کسب درآمد نیست.
او می‌گوید: «هدف اصلی، افزایش غیرمتمرکزسازی است. یافتن یک بلاک و دریافت پاداش بیت‌کوین یک امتیاز اضافه است. ماکسیمالیست‌های بیت‌کوین درک می‌کنند که استخراج باید غیرمتمرکز بماند.»
