
در هفتهای که گذشت، یکی از مهمترین رویدادهای سیاسی که توجه بسیاری از فعالان اقتصادی و بهویژه معاملهگران بازار ارز دیجیتال را به خود جلب کرد، نشست میان ایران و سه کشور اروپایی در استانبول بود. این مذاکرات که با هدف بررسی آینده توافق هستهای و سازوکارهای مربوط به بازگشت تحریمها انجام شد، از همان ابتدا بهعنوان یک عامل بالقوه اثرگذار بر بازارهای مالی، از جمله بازار تتر در ایران، در نظر گرفته میشد.
با این حال، آنچه در روزهای بعد از پایان این گفتوگوها مشاهده شد، چیزی متفاوت از انتظارات سنتی بازار بود. برخلاف دورههای گذشته که حتی شایعه یا گمانهزنی درباره مذاکرات میتوانست جهش یا ریزش شدیدی در قیمت تتر ایجاد کند. این بار بازار تتر تقریباً بدون واکنش خاصی به مسیر خود ادامه داد و در همان محدوده قیمتی روزهای قبل باقی ماند.
بازاری منطقیتر؛ عبور از هیجان و انتظار برای واقعیت
این سکون نسبی را میتوان از چند منظر بررسی کرد. نخست آنکه بازار دیگر مانند گذشته نسبت به هر خبر سیاسی حساس نیست. رفتار معاملهگران این روزها بیشتر از آنکه بر پایه هیجانات باشد، بر مبنای تحلیل محتوا و نتایج عملی وقایع سیاسی است. بهعبارت دیگر، معاملهگران بهجای اینکه صرفاً به برگزاری جلسات دیپلماتیک واکنش نشان دهند، منتظر خروجیهای مشخص، قابل سنجش و اثرگذار هستند.
در مورد مذاکرات اخیر، هیچ تحول معناداری که بتواند بر معادلات کلان سیاسی و اقتصادی تأثیر فوری بگذارد، رخ نداد. مواضع دو طرف تقریباً ثابت باقی ماند. ایران همچنان بر حق غنیسازی پافشاری میکند و اروپا نیز تمایلی به عقبنشینی از سیاستهای سختگیرانه خود، از جمله مکانیسم ماشه، نشان نداده است. همین موضوع باعث شده که بازار این مذاکرات را فاقد سیگنال عملی تلقی کند و واکنشی نسبت به آن نداشته باشد.
محدودههایی که تعیینکننده خواهند بود
در چنین فضایی، بررسی سطوح تکنیکال اهمیت بیشتری پیدا میکند. بر اساس رفتار قیمتی اخیر، تتر در بازار آزاد ایران بین دو سطح کلیدی در حال نوسان است. سطح حمایتی مهم در محدوده ۸۴ تا ۸۵ هزار تومان قرار دارد. این ناحیه در دفعات قبلی چندین بار مانع از ریزش بیشتر قیمت شده و نقش نوعی کف قیمتی روانی را ایفا میکند.
در سوی مقابل، مقاومت مهم بازار در بازه ۸۷٬۵۰۰ تا ۸۸٬۰۰۰ تومان قرار دارد. بازار در چند مقطع تلاش کرده از این سطح عبور کند اما فشار عرضه مانع از تداوم رشد شده است. شکست این سطح به سمت بالا میتواند آغازگر یک روند صعودی جدید باشد، بهویژه اگر همزمان با آن، خبر مثبتی از سوی منابع رسمی منتشر شود.

ناامیدی یا صرفاً انتظار؟
ثبات قیمتی تتر لزوماً به معنای خوشبینی معاملهگران نیست. در واقع، این وضعیت میتواند نشانهای از بیاعتمادی یا دستکم، تردید بازار نسبت به اثربخشی گفتوگوهای سیاسی باشد. بازار بهوضوح در یک فاز انتظار برای اتفاق رسمی قرار گرفته است. در چنین شرایطی، بسیاری از بازیگران اصلی بازار ترجیح میدهند موقعیتهای بزرگ ایجاد نکنند و بیشتر به صورت روزانه یا در محدودههای کوتاهمدت فعالیت داشته باشند.
همین انتظار برای خبر قطعی باعث شده که نه خریداران وارد فاز تهاجمی شوند و نه فروشندگان تمایل به فروش گسترده داشته باشند. این رفتار نشاندهنده بلوغ نسبی بازار و تجربهای است که طی سالهای گذشته از نوسانات متعدد کسب شده است.
سقوط بیسابقه شاخص PMI ایران
در جدیدترین گزارش منتشرشده از شاخص مدیران خرید (PMI) مربوط به کل اقتصاد، عدد شاخص به ۴۲.۹ سقوط کرده است؛ رقمی که در مقایسه با دورههای گذشته کمسابقه بوده و زنگ خطر رکود را به صدا درآورده است.
کاهش چشمگیر این شاخص، همزمان با تشدید تنشها در منطقه خاورمیانه، بهویژه در ماه گذشته، رخ داده است. فضای پرریسک ناشی از نااطمینانیهای ژئوپلیتیکی باعث شده تا بسیاری از کسبوکارها با شوک منفی مواجه شوند. کاهش سفارشات جدید، افت در سطح تولید، و بدبینی نسبت به آینده از جمله نتایج مشهود این فضای پرتنش بودهاند.
در چنین فضایی، بازار تتر نیز رفتار محافظهکارانهای از خود نشان داده است. تحلیلها حاکی از آن است که در کوتاهمدت، تا زمانی که چشمانداز سیاسی و اقتصادی کشور همچنان مبهم و ناپایدار باقی بماند، قیمت تتر نیز در دامنهای مشخص نوسان خواهد کرد. این دامنه، بین دو سطح کلیدی حمایتی ۸۴ تا ۸۵ هزار تومان و مقاومت ۸۷٬۵۰۰ تا ۸۸٬۰۰۰ تومان تعریف شده است. در صورت افزایش تورم احتمال رسیدن قیمت تتر به بالای ۹۳,۰۰۰ تومان بالا خواهد بود.

جمعبندی
در مجموع میتوان گفت که رفتار این روزهای بازار تتر در ایران، بیانگر نوعی تعادل شکننده است. بازاری که نه آنقدر امیدوار است که خرید گسترده انجام دهد و نه آنقدر ناامید که دست به فروش بزند. این حالت تعلیق، اگرچه از بیرون آرام به نظر میرسد، اما میتواند در صورت بروز یک محرک واقعی، به سرعت به جهش یا سقوط منجر شود.
بنابراین، معاملهگران باید با دقت بیشتری به اخبار واقعی توجه کنند و برای هر سناریویی برنامه مشخصی داشته باشند. بازار ممکن است مدت زیادی در همین محدوده باقی نماند، اما زمان و جهت خروج از این وضعیت، تنها وابسته به یک عامل مشخص و قاطع خواهد بود.