
به گزارش ارزینجا، در دنیای دیجیتال امروز، حملات سایبری به یکی از بزرگترین تهدیدات برای افراد، سازمانها و دولتها تبدیل شدهاند. در میان انواع حملات سایبری، حمله بدون کلیک (Zero-Click) بهدلیل ماهیت مخفیانه و توانایی نفوذ بدون نیاز به تعامل کاربر، بهعنوان یکی از خطرناکترین روشها شناخته میشود. در همین حال، این حملات با بهرهگیری از آسیبپذیریهای موجود در نرمافزارها و سیستمهای عامل، امکان دسترسی غیرمجاز به اطلاعات حساس یا کنترل دستگاه را فراهم میکنند. هدف این مقاله بررسی جامع حمله بدون کلیک، شامل تعریف، تاریخچه، مکانیزم، روشهای پیشگیری و چالشهای پیشرو است.
حمله بدون کلیک چیست؟
حمله بدون کلیک به حملهای اطلاق میشود که هکر بدون نیاز به کلیک کاربر بر روی لینک، دانلود فایل یا انجام هرگونه اقدام فعال، به سیستم هدف نفوذ میکند. این حملات معمولاً از آسیبپذیریهای روز صفر (Zero-Day) در نرمافزارها، سیستمهای عامل یا برنامههای پیامرسان بهره میبرند. برای مثال، هکر میتواند از طریق ارسال یک پیام متنی یا بهرهگیری از نقص در پروتکلهای ارتباطی، کد مخرب را اجراء کند. ویژگی ذکر شده، شناسایی و پیشگیری از این حملات را دشوار میسازد، زیرا کاربر هیچ نشانهای از فعالیت مخرب مشاهده نمیکند.
تاریخچه و تکامل حملات بدون کلیک

اولین نمونههای حملات بدون کلیک در دهه 2010 ظهور کردند، زمانی که هکرها شروع به بهرهبرداری از آسیبپذیریهای پیشرفته در سیستمهای عامل موبایل و برنامههای پیامرسان کردند. یکی از معروفترین موارد، حمله پگاسوس (Pegasus) بود که توسط شرکت NSO Group توسعه یافت. این بدافزار از طریق پیامهای متنی در برنامههایی مانند واتساپ (WhatsApp)، بدون نیاز به تعامل کاربر، دستگاههای هدف را آلوده میکرد. همچنین، با پیشرفت فناوری، این حملات پیچیدهتر شده و به ابزارهای جاسوسی پیشرفتهای تبدیل شدهاند که حتی دستگاههای بهروز را نیز تهدید میکنند.
مکانیزم اجرایی حملات بدون کلیک
حملات بدون کلیک معمولاً از آسیبپذیریهای نرمافزاری بهره میجویند که به هکر امکان اجراء کد از راه دور را میدهند. این فرآیند شامل چند مرحله است: ابتدا، هکر آسیبپذیری خاصی را در نرمافزار یا سیستمعامل شناسایی میکند. سپس، بسته مخربی طراحی میشود که از این نقص سوءاستفاده کند. این بسته ممکن است از طریق پیام متنی، ایمیل یا حتی اتصال شبکه ارسال شود. پس از دریافت بسته توسط دستگاه، کد مخرب بهصورت خودکار اجراء شده و به هکر امکان دسترسی به اطلاعات، نصب بدافزار یا کنترل دستگاه را میدهد.گفتنی است که، این فرآیند بدون هیچگونه اطلاع کاربر انجام میشود.
چرا حملات بدون کلیک خطرناک هستند؟

خطر اصلی حملات Zero Click در ماهیت مخفیانه و عدم نیاز به تعامل کاربر نهفته است. این حملات میتوانند به سرعت گسترش یابند و حتی کاربران محتاط را که از کلیک بر روی لینکهای مشکوک خودداری میکنند، هدف قرار دهند. علاوه بر این، استفاده از آسیبپذیریهای روز صفر که هنوز توسط توسعهدهندگان نرمافزار شناسایی یا رفع نشدهاند، این حملات را غیرقابل پیشبینی میکند. همچنین، اهداف این حملات ممکن است شامل سرقت اطلاعات حساس، جاسوسی از افراد یا سازمانها، یا حتی ایجاد اختلال در زیرساختهای حیاتی باشد.
روشهای پیشگیری و کاهش خطر
پیشگیری از حملات بدون کلیک نیازمند رویکردی چندلایه است. بهروزرسانی منظم سیستمهای عامل و نرمافزارها اولین گام برای کاهش خطر است، زیرا توسعهدهندگان اغلب وصلههایی (Patch) برای آسیبپذیریهای شناختهشده منتشر میکنند. در همین راستا، استفاده از آنتیویروسهای پیشرفته و فایروالها نیز میتواند به شناسایی و مسدودسازی فعالیتهای مشکوک کمک کند. علاوه بر این، آموزش کاربران در مورد خطرات سایبری و استفاده از ارتباطات رمزنگاریشده، مانند پروتکلهای امن پیامرسانی از اهمیت بالایی برخوردار است. سازمانها نیز باید سیاستهای امنیتی سختگیرانهای اِعمال کنند و از ابزارهای نظارتی برای شناسایی نفوذ، بهره ببرند.
چالشهای مقابله با حملات بدون کلیک

یکی از بزرگترین چالشها در مقابله با حملات بدون کلیک، سرعت تکامل فناوریهای مخرب است. هکرها در این حال بهطور مداوم روشهای جدیدی برای بهرهبرداری از آسیبپذیریها توسعه میدهند، در حالی که توسعهدهندگان نرمافزار برای شناسایی و رفع این نقصها با محدودیتهای زمانی مواجه هستند. مضاف بر این، هزینه بالای توسعه وصلههای امنیتی و نیاز به هماهنگی بین شرکتهای فناوری، فرآیند مقابله را پیچیدهتر میکند. فقدان آگاهی عمومی در این راستا به هکرها امکان میدهد تا با سهولت بیشتری به اهداف خود دست یابند.
نقش دولتها و سازمانها
دولتها و سازمانهای بینالمللی نقش مهمی در کاهش تهدیدات حملات Zero Click دارند. شایان ذکر است که وضع قوانین سختگیرانه برای شرکتهایی که ابزارهای جاسوسی تولید میکنند، مانند NSO Group، میتواند دسترسی هکرها به این فناوریها را محدود کند. همچنین، همکاری بینالمللی برای اشتراکگذاری اطلاعات در مورد آسیبپذیریها و تهدیدات سایبری میتواند به پیشگیری از حملات گسترده کمک کند. سازمانها نیز باید سرمایهگذاری در زیرساختهای امنیتی و آموزش کارکنان را در اولویت قرار دهند.
نتیجهگیری
حمله بدون کلیک بهعنوان یکی از پیشرفتهترین و خطرناکترین انواع حملات سایبری، تهدیدی جدی برای امنیت دیجیتال بهشمار میرود. این حملات با بهرهگیری از آسیبپذیریهای نرمافزاری و بدون نیاز به تعامل کاربر، امکان نفوذ به دستگاهها و سرقت اطلاعات را فراهم میکنند. پیشگیری از این حملات نیازمند بهروزرسانی مداوم نرمافزارها، استفاده از ابزارهای امنیتی پیشرفته و افزایش آگاهی عمومی است. همچنین، با توجه به تکامل سریع فناوریهای مخرب، همکاری بین دولتها، سازمانها و افراد برای مقابله با این تهدیدات ضروری است. گفتنی است که تنها از طریق رویکردی جامع و هماهنگ میتوان امنیت سایبری را در برابر این حملات حفظ کرد.
پرسشهای متداول
چگونه میتوان از حملات بدون کلیک پیشگیری کرد؟
پیشگیری از حملات Zero Click نیازمند بهروزرسانی منظم سیستمهای عامل و نرمافزارها، استفاده از آنتیویروسهای پیشرفته و فایروالها و آموزش کاربران در مورد خطرات سایبری است. استفاده از ارتباطات رمزنگاریشده و اِعمال سیاستهای امنیتی سختگیرانه در سازمانها نیز به کاهش خطر کمک میکند.
چرا حملات بدون کلیک شناسایی دشواری دارند؟
این حملات به خاطر عدم نیاز به تعامل کاربر و بهرهگیری از آسیبپذیریهای روز صفر که هنوز شناسایی نشدهاند، مخفیانه عمل میکنند. همچنین، فقدان نشانههای آشکار و سرعت اجراء کد مخرب، شناسایی این حملات را برای کاربران و سیستمهای امنیتی دشوار میسازد.
چه کسانی بیشتر در معرض حملات Zero Click هستند؟
افراد با اطلاعات حساس، مانند سیاستمداران، روزنامهنگاران، مدیران سازمانها و فعالان حقوق بشر، بهدلیل ارزش بالای اطلاعات آنها، اهداف اصلی حملات بدون کلیک هستند. با این وجود، کاربران عادی نیز ممکن است بهطور تصادفی هدف حمله قرار گیرند.
چه اقداماتی پس از شناسایی حمله باید انجام شود؟
پس از شناسایی حمله، باید دستگاه را از شبکه جدا کرد، نرمافزارهای امنیتی را بهروزرسانی نمود و سیستم را برای یافتن بدافزار اسکن کرد. مضاف بر این، گزارش حمله به مراجع قانونی و همکاری با متخصصان امنیت سایبری برای تحلیل و رفع آسیبپذیریها ضروری است.