استخر ماینینگ
ماینینگ جزء لاینفک امنیت بلاک چین های اثبات کار است. با محاسبه هشها با ویژگیهای خاص، شرکتکنندگان میتوانند بدون نیاز به یک مرجع مرکزی، شبکههای ارزهای دیجیتال را ایمن کنند. هنگامی که بیت کوین برای اولین بار در سال 2009 راه اندازی شد، هر کسی که یک رایانه شخصی معمولی داشت می توانست با سایر ماینرها برای حدس زدن هش معتبر برای بلوک بعدی رقابت کند. به این دلیل که سختی استخراج کم بود. نرخ هش زیادی در شبکه وجود نداشت. به این ترتیب، برای افزودن بلاکهای جدید به بلاک چین، به سختافزار تخصصی نیاز ندارید. منطقی است که رایانه هایی که می توانند بیشترین هش را در ثانیه محاسبه کنند، بلوک های بیشتری پیدا می کنند. و این باعث تغییر اساسی در اکوسیستم شد. ماینرها در حالی که برای به دست آوردن مزیت رقابتی تلاش می کردند، درگیر چیزی شبیه به مسابقه جنگی بودند.
استخراجکنندگان بیتکوین پس از تکرار از طریق انواع مختلف سختافزار CPU، GPU، FPGA، روی مدارهای مجتمع ویژه برنامهها یا ASICها مستقر شدند. همانطور که از نام آن پیداست، ASIC ها برای انجام یک کار ساخته شده اند: محاسبه هش. اما از آنجایی که آنها به طور خاص برای این منظور طراحی شده اند، این کار را فوق العاده خوب انجام می دهند. در واقع آنقدر خوب است که استفاده از انواع دیگر سخت افزار برای استخراج بیت کوین بسیار غیر معمول شده است.
استخر ماینینگ چیست؟
سخت افزار خوب فقط شما را تا اینجا پیش می برد. شما می توانید چندین ASIC پرقدرت را اجرا کنید، و هنوز هم فقط یک قطره در اقیانوس استخراج بیت کوین خواهید بود. شانس استخراج یک بلوک بسیار اندک است، حتی اگر پول زیادی را برای سخت افزار خود و برق مورد نیاز برای اجرای آن خرج کرده باشید.
شما تضمینی ندارید که چه زمانی با پاداش بلوک به شما پرداخت می شود، یا حتی اگر اصلاً به شما دستمزد می رسد. اگر درآمد ثابت همان چیزی باشد که به دنبال آن هستید، شانس بسیار بیشتری در استخر ماینینگخواهید داشت. فرض کنید شما و نه شرکت کننده دیگر هر کدام 0.1 درصد از کل قدرت هش شبکه را دارید. این بدان معناست که به طور متوسط انتظار دارید از هر هزار بلوک یکی را پیدا کنید. با تخمین زده شده 144 بلوک استخراج شده در روز، احتمالاً یک بلوک در هفته پیدا خواهید کرد. بسته به جریان نقدی و سرمایهگذاری شما در سختافزار و برق، این رویکرد «کاوی انفرادی» میتواند یک استراتژی عملی باشد.
با این حال، اگر این درآمد برای کسب سود کافی نباشد، چه؟ خوب، شما می توانید نیروهای خود را با 9 شرکت کننده دیگری که نام بردیم بپیوندید. اگر همه شما قدرت هش خود را ترکیب کنید، 1٪ از نرخ هش شبکه را خواهید داشت. این بدان معنی است که شما به طور متوسط از هر صد بلوک، یک بلوک را پیدا می کنید، که در یک تا دو بلوک در روز کار می کند. سپس، شما فقط می توانید پاداش را تقسیم کنید و آن را بین تمام ماینرهای درگیر تقسیم کنید. به طور خلاصه، ما فقط یک استخر استخراج را توضیح دادیم. آنها امروزه به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند زیرا جریان درآمد پایدارتری را برای اعضا تضمین می کنند.
استخر ماینینگ چگونه کار می کنند؟
به طور معمول، یک استخر ماینینگ، یک هماهنگ کننده را مسئول سازماندهی ماینرها می کند. آنها مطمئن خواهند شد که ماینرها از مقادیر مختلف برای nonce استفاده می کنند تا با تلاش برای ایجاد بلوک های مشابه، قدرت هش را هدر ندهند. این هماهنگ کننده ها همچنین مسئول تقسیم جوایز و پرداخت آن به شرکت کنندگان خواهند بود. چندین روش مختلف برای محاسبه کار انجام شده توسط هر ماینر و پاداش دادن به آنها وجود دارد.
استخر ماینینگ پرداخت به ازای سهم (PPS)
یکی از رایج ترین طرح های پرداخت، پرداخت به ازای سهم (PPS) است. در این سیستم، به ازای هر “سهمی” که ارسال کرده اید، مبلغ ثابتی دریافت خواهید کرد. سهم یک هش است که برای پیگیری کار هر ماینر استفاده می شود. مبلغ پرداختی برای هر سهم اسمی است، اما به مرور زمان افزایش می یابد. توجه داشته باشید که اشتراکگذاری یک هش معتبر در شبکه نیست. این به سادگی با شرایط تعیین شده توسط استخر استخراج مطابقت دارد. در PPS، چه استخر شما یک بلوک را حل کند یا نه، پاداش دریافت میکنید. اپراتور استخر ریسک را می پذیرد، بنابراین آنها احتمالاً هزینه قابل توجهی را دریافت خواهند کرد.
پرداخت کامل به ازای هر سهم (FPPS)
مدل FPPS از سیستم PPS استفاده می کند، اما شرکت کنندگان در استخر نیز سهمی از کارمزد تراکنش دریافت می کنند. FPPS این را با گرفتن میانگین برای یک تراکنش شبکه استاندارد در یک دوره اخیر و توزیع آن بر اساس سهام ارسال شده محاسبه می کند.
استخر ماینینگ Pay-Per-Last-N-Shares (PPLNS)
یکی دیگر از طرح های محبوب پرداخت به ازای آخرین N-سهام (PPLNS) است. برخلاف PPS، PPLNS تنها زمانی به ماینرها پاداش میدهد که استخر با موفقیت یک بلوک را استخراج کند. هنگامی که استخر بلوکی را پیدا می کند، آخرین N مقدار سهم ارسال شده را بررسی می کند (N بسته به استخر متفاوت است). برای دریافت پرداخت شما، تعداد سهام ارسالی شما را بر N تقسیم می کند، سپس نتیجه را در پاداش بلوک (منهای برش اپراتور) ضرب می کند.
بیایید یک مثال بزنیم. اگر پاداش بلاک فعلی 12.5 بیت کوین (با فرض عدم کارمزد تراکنش) و کارمزد اپراتور 20 درصد باشد، پاداش موجود برای ماینرها 10 بیت کوین است. اگر 1،000،000=N بود و 50،000 سهم ارائه میکردید، 5% از پاداش موجود یا 0.5 بیت کوین را دریافت میکردید. شما می توانید انواع مختلفی از این دو طرح را بیابید، اما آنها همان هایی هستند که اغلب در مورد آنها می شنوید. توجه داشته باشید که در حالی که ما در مورد بیت کوین صحبت می کنیم، اکثر ارزهای رمزنگاری شده محبوب PoW دارای استخرهای استخراج نیز هستند. برخی از نمونه ها عبارتند از زی کش، مونرو، گرین و ریوکوین.
آیا استخر ماینینگ تهدیدی برای تمرکززدایی هستند؟
ممکن است با خواندن این مقاله زنگ خطر در ذهن شما به صدا درآید. آیا تمام دلیل قوی بودن بیت کوین به این دلیل نیست که هیچ نهاد واحدی بلاک چین را کنترل نمی کند؟ اگر کسی اکثریت قدرت هش را بدست آورد چه اتفاقی می افتد؟ اینها سوالات بسیار معتبری هستند. اگر یک موجودیت واحد بتواند 51٪ از قدرت هش شبکه را به دست آورد، می تواند یک حمله 51٪ را انجام دهد. این به آنها اجازه می دهد تا تراکنش ها را سانسور کنند و تراکنش های قدیمی را معکوس کنند. چنین حمله ای می تواند صدمات زیادی به اکوسیستم ارزهای دیجیتال وارد کند. آیا استخرهای ماینینگ خطر حمله 51 درصدی را افزایش می دهند؟ پاسخ این است: شاید، اما محتمل نیست.
در تئوری، چهار استخر برتر ممکن است برای ربودن شبکه تبانی کنند. هرچند این چندان منطقی نخواهد بود. حتی اگر آنها موفق به انجام یک حمله شوند، احتمالاً قیمت بیت کوین به شدت کاهش می یابد زیرا اقدامات آنها سیستم را تضعیف می کند. در نتیجه، هر سکه ای که به دست آورده باشد ارزش خود را از دست خواهد داد. علاوه بر این، استخرها لزوماً مالک تجهیزات معدن نیستند. موجودیتها ماشینهای خود را به سمت سرور هماهنگکننده هدایت میکنند، اما آنها میتوانند به استخرهای دیگر مهاجرت کنند. این به نفع شرکت کنندگان و اپراتورهای استخر است که اکوسیستم را غیرمتمرکز نگه دارند. به هر حال، آنها تنها در صورتی سود می برند که استخراج ماینینگ سودآور باشد. چند مورد وجود داشته است که استخرها به اندازه ای نگران کننده در نظر گرفته شده اند. به طور کلی، استخر (و استخراج کنندگان آن) اقداماتی را برای کاهش نرخ هش انجام می دهند.
جمع بندی
چشم انداز استخراج ارزهای دیجیتال با معرفی اولین استخر استخراج برای همیشه تغییر کرد. آنها می توانند برای ماینرهایی که مایل به دریافت پرداخت ثابت تری هستند بسیار سودمند باشند. با بسیاری از طرح های مختلف موجود، آنها موظفند یکی را پیدا کنند که به بهترین وجه با نیازهای آنها مطابقت داشته باشد. در دنیای ایده آل، استخراج بیت کوین بسیار غیرمتمرکزتر خواهد بود. با این حال، در حال حاضر، این چیزی است که ما می توانیم آن را «به اندازه کافی غیر متمرکز» بنامیم. در هر صورت، هیچ کس از کسب اکثریت هش ریت در دراز مدت، هیچ کس سود نمی برد. شرکتکنندگان احتمالاً از وقوع آن جلوگیری میکنند. بالاخره بیتکوین توسط ماینرها اداره نمیشود، بلکه توسط کاربران اداره میشود.
برای مطالعه اخبار مرتبط با رمزارزها در ایران و جهان، وبلاگ و کانال خبری ما را دنبال کنید.