اتریوم چیست؟

اتریوم چیست؟

اتریوم یک پلت فرم نرم افزاری منبع باز و توزیع شده می باشد که مبتنی بر فناوری بلاک چین است. ارز دیجیتال بومی آن اتر (ETH) و یک زبان برنامه نویسی به نام Solidity دارد. بلاک چین یک فناوری دفتر کل توزیع شده است که فهرستی دائمی و بدون دستکاری از سوابق را نگه می دارد. اتریوم رقیب اصلی بیت کوین است.

اتریوم توسعه دهندگان را قادر می سازد تا برنامه های غیرمتمرکز بسازند. ماینرها توکن‌های اتر را تولید می‌کنند که می‌توانند به عنوان ارز و برای پرداخت هزینه‌های استفاده در شبکه اتریوم استفاده شوند. این پلتفرم از قراردادهای هوشمند نیز پشتیبانی می کند که نوعی قرارداد دیجیتالی هستند.

ویتالیک بوترین، محقق ارزهای دیجیتال، برای اولین بار اتریوم را در سال ۲۰۱۳ تشریح کرد و این پروژه در ۳۰ جولای ۲۰۱۵ آنلاین شد.

اتریوم چگونه کار می کند؟

اتریوم از شبکه بلاک چین استفاده می کند. این شبکه از گره‌ها تشکیل شده است. گره ها توکن های اتر را تولید می کنند و استخراج رمزنگاری را انجام می دهند که ارز بر اساس آن است. از آنجایی که ماینینگ نیازمند استفاده از منابع سخت افزاری است، ماینرها با اتر پاداش می گیرند.

پلتفرم اتریوم ماشین مجازی اتریوم (EVM) را ارائه می دهد. EVM اسکریپت ها را در سراسر جهان در سراسر شبکه گره های عمومی توزیع شده خود اجرا می کند. این گره ها قدرت پردازش برنامه های غیرمتمرکز را که توسعه دهندگان برای اجرا در شبکه ایجاد می کنند، فراهم می کنند. توسعه‌دهندگان ممکن است اتر را برای پرداخت هزینه استفاده از شبکه بخرند، یا می‌توانند خود توکن‌ها را استخراج کنند و بخشی از شبکه شوند. یک مکانیسم داخلی به نام گاز، قیمت گذاری تراکنش ها را در شبکه تعیین می کند.

قراردادهای هوشمند در سراسر شبکه در همان بلاک چین انجام می شود که دفتر کل تراکنش ها را برای ارز دیجیتال اتر ثبت می کند. این قراردادهای دیجیتالی می‌توانند دارای شرایطی باشند که تا زمان تحقق روی اسکریپت‌ها اجرا شوند. اتریوم دارای مکانیسم‌های داخلی برای تشخیص عدم تحقق توافق است. از قراردادهای هوشمند می توان برای مبادله چیزهایی مانند دارایی، پول و سهام استفاده کرد.

اتریوم و اتر: تفاوت چیست؟

اتریوم یک شبکه مبتنی بر بلاک چین است. پلتفرمی که توسعه دهندگان می توانند از آن برای ساخت برنامه های کاربردی و برنامه ریزی قراردادهای هوشمندی که ارز مجازی بر اساس آن است استفاده کنند. همانند بلاک چین، می توان از آن برای بسیاری از انواع برنامه های کاربردی از جمله تعدادی کاربرد مالی استفاده کرد.

اتر (ETH) ارز دیجیتال بومی اتریوم است. با استفاده از پلتفرم اتریوم خرید و فروش می شود. این یکی از ارزهای دیجیتالی است که می توان با استفاده از شبکه اتریوم معامله کرد. همچنین برای پاداش دادن به ماینرها زمانی که بلاک هایی را به یک بلاک چین اضافه می کنند، استفاده می شود.

اتر از شبکه اتریوم پشتیبانی می کند. برای پرداخت هزینه خدمات محاسباتی و برنامه های کاربردی ساخته شده بر روی پلت فرم استفاده می شود. همچنین به عنوان سوختی که اتریوم روی آن کار می کند توصیف می شود.

به عنوان مثال، برنامه‌ای که روی اتریوم اجرا می‌شود برای عملکرد به منابع نیاز دارد. توسعه دهندگان از توکن های اتر برای تأمین مالی یک برنامه و پشتیبانی از آن در شبکه استفاده می کنند.

برنامه های اتریوم و موارد استفاده آن

طبق گفته بنیاد اتریوم، اتریوم را می توان برای کدگذاری، غیرمتمرکز کردن، ایمن سازی و تجارت (تقریباً همه چیز) به کار برد. کاربردهای آن شامل موارد زیر است:

• تامین مالی جمعی
• مبادلات مالی
• حاکمیت شرکت
• نام های دامنه
• مالکیت معنوی
• دارایی هوشمند با یکپارچه سازی سخت افزاری
• رای دادن
• قراردادها

اتریوم می تواند برای اهداف زیر استفاده شود:

• خرید و فروش ارزهای رمزپایه مانند اتر و سایر ارزهای قابل تعویض
• میزبانی قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز (dApps)
• انجام فعالیت های مالی غیرمتمرکز
• مبادله توکن های غیر قابل تعویض(NFT)
• نرم افزار های سازمانی مبتنی بر اتریوم که میتوانند به طور مستقل از زنجیره عمومی اتریوم باشند
• بازی های ویدیویی مبتنی بر اتریوم ، که در آن کاربران می توانند ارز دیجیتال واقعی را از انجام بازی کسب کنند.

اتریوم در مقابل بیت کوین: تفاوت های کلیدی

بیت کوین پر استفاده ترین ارز دیجیتال است و اتریوم پس از بیت کوین در رتبه دوم قرار دارد. کلمه بیت کوین برای اشاره به شبکه بلاک چین و خود ارز استفاده می شود. اتریوم به شبکه و اتر به ارز دیجیتال مربوطه اشاره دارد.

برخی از تفاوت های دیگر بین شبکه های بیت کوین و اتریوم به شرح زیر است:

نماد ; BTC به ارز بیت کوین و ETH به اتر اشاره دارد.

آغاز ; بیت کوین اولین ارز رمزنگاری شده جهان است که در سال ۲۰۰۹ ایجاد شد. اتریوم در سال ۲۰۱۵ در رتبه بعدی قرار گرفت. اتریوم در ابتدا قرار بود مکمل بیت کوین باشد، اما این دو سکه در نهایت به رقابت پرداختند.

قابلیت معامله ; بیت کوین منحصراً برای معامله است، در حالی که اتریوم چندین روش مبادله از جمله قراردادهای هوشمند را ارائه می دهد.

مدت زمان ایجاد بلاک ; میانگین زمان بلاک برای تایید یک تراکنش اتر حدود ۱۲ ثانیه است. در مقایسه این زمان برای بیت کوین حدودا ۱۰ دقیقه است.

مکانیزم اجماع ; شبکه‌های اتریوم و بیت‌کوین هر دو بر روی سیستم‌ اثبات کار (PoW) کار می‌کنند که برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها استفاده می‌شود. در سال ۲۰۲۲، اتریوم به عنوان بخشی از ارتقاء اتریوم ۲.۰ به مکانیزم جدیدتری به نام اثبات سهام (PoS) منتقل خواهد شد.

کد اجرایی ; تراکنش های اتریوم را می توان با کد اجرایی الصاق کرد، در حالی که تراکنش های شبکه بیت کوین این قابلیت را ندارد. این کار برنامه های غیرمتمرکز و تراکنش های مشروط را امکان پذیر می کند، که تراکنش هایی هستند که فقط در صورت رعایت شرایط خاص انجام می شوند.

نوع رمزگذاری ; دو شبکه بلاک چین رمزگذاری متفاوتی را اجرا می‌کنند که اتریوم Ethash  و بیت‌کوین رمزگذاری ۲۵۶ Secure Hash Algorithm (SHA-256) را اجرا می‌کند.

مزایای اتریوم

بسیاری از مزایای فناوری بلاک چین برای اتریوم اعمال می شود، از جمله موارد زیر:

عدم تمرکز ; اتریوم غیرمتمرکز است، بنابراین هیچ دخالتی از جانب شخص ثالث وجود ندارد. از بلاک چین استفاده می کند که تراکنش های همتا به همتا را امکان پذیر می کند. برخلاف برخی نرم افزارهای دیگر که اغلب نیاز به اعتماد به یک مرجع مرکزی دارند، کاربران می توانند بدون نیاز به واسطه،  مبادله یا ذخیره ارزش کنند.

دسترسی ; از آنجایی که اتریوم غیرمتمرکز است، اگر یک گره از کار بیفتد، هیچ خرابی وجود ندارد. اما سایر مدل‌های محاسباتی از سرورهای متمرکز استفاده می‌کنند و در صورت قطع شدن ممکن است با مشکلات عملکردی مواجه شوند.

حریم خصوصی ; هنگام استفاده از شبکه برای مبادلات، کاربران می توانند ناشناس بمانند. آنها برای استفاده از برنامه اتریوم نیازی به وارد کردن اطلاعات شخصی خود ندارند.

امنیت ; مانند هر شبکه غیرمتمرکز مبتنی بر بلاک چین، اتریوم نیز غیرقابل هک طراحی شده است. هکرها باید بیشتر گره های شبکه را برای سوء استفاده از شبکه کنترل کنند.

بدون مجوز ; اتریوم یک بلاک چین بدون مجوز است، به این معنی که همه می توانند در آن شرکت کنند. این در تضاد با بلاک چین های مجاز است که محدود به شرکت کنندگان تعیین شده است.

معایب اتریوم

دو انتقاد از پلتفرم اتریوم به شرح زیر است:

منابع فشرده ; استفاده فعلی اتریوم از پروتکل اجماع PoW روشی پر انرژی برای اطمینان از توافق گره های شبکه در مورد وضعیت تمام اطلاعات ثبت شده در بلاک چین است. تمام قراردادهای هوشمند در تمام گره‌های بلاک چین ذخیره می‌شوند و هر گره هر قرارداد هوشمند را به طور همزمان محاسبه می‌کند.

امنیت ; پروتکل PoW همچنین یک مسئله امنیتی را مطرح می کند. آسیب‌پذیری‌ها در قراردادهای هوشمند در بلاک چین عمومی برای همه قابل مشاهده است و ممکن است از آن ها سو استفاده شود.

زمانی که اتریوم در سال ۲۰۲۲ از مکانیزم اجماع PoW به مکانیزم اجماع PoS حرکت کند، به این انتقادات رسیدگی خواهد شد. انتظار می‌رود که PoS با دادن قدرت استخراج یا اعتبارسنجی بلاک بیشتر به استخراج‌کنندگان با سکه‌های بیشتر، کارایی انرژی بلاک چین اتریوم را بهبود بخشد. نتیجه این است که گره های کمتری کار بیشتری انجام می دهند. همچنین به تجهیزات خاصی نیاز ندارد ; فقط مقدار اتر لازم برای استخراج و اتصال به اینترنت.

اتریوم ۲.۰

اتریوم ۲.۰ – همچنین به عنوان ETH 2.0 یا Serenity شناخته می شود – یک ارتقاء بزرگ برای شبکه اتریوم است که در سال ۲۰۲۲ اتفاق می افتد. هدف افزایش توان تراکنش برای شبکه از ۱۵ تراکنش در ثانیه به ده ها هزار تراکنش در ثانیه است. این کار را با تقسیم بارهای کاری بین بسیاری از بلاک چین های موازی که یک بلاک چین PoS مشترک دارند، انجام می دهد.

انتقال به ETH 2.0 در حال انجام است. سه فاز آن به شرح زیر است:

فاز ۰  (The Beacon Chain) ; در ۱ دسامبر ۲۰۲۰ راه اندازی شد و بلاک چین PoS را ایجاد کرد که به عنوان هاب مرکزی اتریوم ۲.۰ عمل می کند.

فاز ۱  (The merge) ; این کار زنجیره Beacon را با شبکه اصلی اتریوم ادغام می کند و انتقال کامل از PoW به PoS را نشان می دهد. برنامه ریزی شده است که در نیمه اول سال ۲۰۲۲ اتفاق بیفتد.

فاز ۲  (Shard chains) ; با این کار حجم کاری شبکه در ۶۴ شبکه جدید پخش می‌شود و انتظار می‌رود اتریوم ۱.۰ به یکی از قطعات اتریوم ۲.۰ تبدیل شود. این برنامه قرار است در سال ۲۰۲۲ راه اندازی شود.

تاریخچه اتریوم

تاریخ های کلیدی در توسعه اتریوم شامل موارد زیر است:

۲۰۱۳. اتریوم برای اولین بار در وایت پیپر Vitalik Buterin در اواخر سال ۲۰۱۳ با هدف توسعه برنامه های غیرمتمرکز توصیف شد. بوترین می‌خواست توسعه برنامه‌های بلاک چین را بهبود بخشد تا دارایی‌های دنیای واقعی، مانند اموال و سهام، به یک بلاک چین متصل شوند. بوترین نام اتریوم را تا حدودی به این دلیل انتخاب کرد که حاوی کلمه اتر بود، که به یک محیط نامرئی فرضی اشاره دارد که نور را قادر به حرکت می‌سازد.
۲۰۱۴. توسعه رسمی نرم افزار آغاز شد و EVM در مقاله ای توسط گاوین وود، مدیر ارشد فناوری Ethereum Switzerland GmbH مشخص شد.
۲۰۱۵. اتریوم بلوک پیدایش خود را ایجاد کرد و راه اندازی رسمی این پلتفرم را نشان داد.
۲۰۱۸. اتریوم از نظر ارزش بازار پس از بیت کوین در جایگاه دوم قرار گرفت.
۲۰۲۱. یک ارتقاء شبکه بزرگ، به نام لندن، شامل پیشنهاد بهبود اتریوم ۱۵۵۹ بود و مکانیزمی را برای کاهش نوسان کارمزد تراکنش معرفی کرد. قیمت ETH در نوامبر ۲۰۲۱ به بالاترین حد تاریخ ۴۸۶۵.۵۷ دلار رسید.
۲۰۲۲. اتریوم به اتریوم ۲.۰ منتقل می شود و از یک مدل اجماع PoW به PoS تغییر می کند.

 

برای مطالعه اخبار مرتبط با رمزارز ها در ایران و جهان، وبلاگ و کانال خبری ما را دنبال کنید.