بی طرفی و نقش فدرال رزرو در ارزهای دیجیتال
کریستوفر والر، رئیس فدرال رزرو اخیراً از سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال انتقاد کرد و اظهار داشت که قیمت ها ممکن است به صفر برسد و سرمایه گذاران نباید انتظار داشته باشند که دولت آنها را نجات دهد. در کنفرانسی در مرکز وابستگی متقابل جهانی، والر بر خطرات سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال تأکید کرد و آن را با یک دارایی سوداگرانه مانند کارت بیس‌بال مقایسه کرد.
مشکلات در سطح صنعت ارزهای دیجیتال
آقای والر همچنین مشکلات گسترده صنعت مانند پرونده ورشکستگی شرکت های ارزهای دیجیتال و سقوط صرافی های کریپتویی مانند FTX را برجسته کرد. او بر لزوم رسیدگی به کلاهبرداری‌های ناشی از بانک‌ها و مؤسسات مالی درگیر در فعالیت‌های کریپتویی و اطمینان از رعایت کلیه الزامات KYC و مبارزه با پولشویی توسط مقامات تأکید کرد. والر اشاره نکرد که انفجار FTX بیشتر به کلاهبرداری بانک‌های مختلف مربوط می‌شود تا هرگونه نقص در ارزهای دیجیتال.
کریستوفر والر، عضو ارشد فدرال رزرو روز جمعه گفت: «از نظر من،ارزهای دیجیتال چیزی بیش از یک دارایی سوداگرانه مانند کارت بیس بال نیست.
یاهو فایننس – 11 فوریه 2023
تاریخچه فدرال رزرو
فدرال رزرو سیستم بانک مرکزی ایالات متحده است. در سال 1913 با تصویب قانون فدرال رزرو تأسیس شد. فدرال رزرو برای مقابله با هراس مالی و ایجاد یک سیستم پولی و بانکی با ثبات تر و انعطاف پذیرتر ایجاد شد. طی سال‌ها، فدرال رزرو با مدیریت سیاست‌های پولی از طریق تعدیل نرخ‌های بهره و عرضه پول، نقش مهمی در شکل‌دهی اقتصاد ایالات متحده ایفا کرده است. فدرال رزرو همچنین مسئول نظارت و تنظیم بانک ها و سایر موسسات مالی برای اطمینان از ثبات و جلوگیری از ریسک سیستماتیک است.
ظهور ارزهای دیجیتال
کریپتوکارنسی یک ارز دیجیتال یا مجازی است که از رمزنگاری برای امنیت استفاده می کند. اولین ارز دیجیتال غیرمتمرکز، بیت کوین، در سال 2009 توسط یک فرد یا گروه ناشناس با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ایجاد شد. از آن زمان، صدها ارز دیجیتال ایجاد شده است که هر کدام دارای ویژگی ها و کاربردهای منحصر به فردی هستند. با این حال، محبوبیت ارز دیجیتال به دلیل پتانسیل آن برای ارائه یک ابزار پرداخت و سرمایه گذاری غیرمتمرکز، ایمن و سریع در سال های اخیر به سرعت افزایش یافته است.
مزایای رمزنگاری
علیرغم داستان هشداردهنده والر، مزایای بالقوه بسیاری از ارزهای دیجیتال وجود دارد. یکی از مزیت های اصلی، تمرکززدایی است، به این معنی که هیچ مقام مرکزی ارز یا معاملات را کنترل نمی کند. این می تواند امنیت و حریم خصوصی بیشتری را در مقایسه با سیستم های مالی سنتی ایجاد کند. مزیت دیگر سرعت انجام معاملات است. تراکنش‌های ارزهای دیجیتال تنها در چند دقیقه یا چند ثانیه پردازش می‌شوند، در حالی که نقل و انتقالات بانکی سنتی چندین روز طول می‌کشد. این می تواند به ویژه برای تراکنش های بین المللی مفید باشد، جایی که نقل و انتقالات برون مرزی می تواند حتی بیشتر طول بکشد. کریپتوکارنسی همچنین این پتانسیل را دارد که شمول مالی بیشتری را فراهم کند، به ویژه در کشورهای در حال توسعه که دسترسی به خدمات مالی سنتی محدود است. با یک تلفن همراه و اتصال به اینترنت، هر کسی بدون توجه به موقعیت مکانی یا سابقه مالی خود می تواند در اقتصاد ارزهای دیجیتال شرکت کند.
امنیت و کلاهبرداری
در حالی که مزایای بالقوه زیادی برای استفاده از ارزهای دیجیتال وجود دارد، خطرات قابل توجهی نیز وجود دارد. یکی از ریسک های اصلی نوسان قیمت هاست که می تواند در معرض نوسانات سریع و زیاد باشد. این می تواند تصمیم گیری آگاهانه را برای سرمایه گذاران دشوار کند و می تواند منجر به زیان های قابل توجهی شود. خطر دیگر امنیت است. کیف پول های دیجیتال ارزهای دیجیتال را ذخیره می کنند. اگر این کیف پول ها هک شوند یا کلیدهای خصوصی گم شوند، وجوه می تواند غیرقابل برگشت باشد. این یک نگرانی بزرگ برای سرمایه گذاران است، به ویژه با توجه به عدم حمایت از مصرف کننده در صنعت کریپتو. در نهایت، خطر کلاهبرداری و کلاهبرداری وجود دارد. ماهیت غیرمتمرکز و ناشناس ارز دیجیتال می تواند آن را به یک هدف اصلی برای مجرمان تبدیل کند، و نمونه های زیادی از طرح های پونزی، هک و سایر فعالیت های کلاهبرداری در صنعت کریپتو وجود داشته است.
علاقه فدرال رزرو به شکست دادن ارزهای دیجیتال
علیرغم اعتراض‌ها نسبت به حفظ «ایمن» مصرف‌کنندگان در برابر ارزهای دیجیتال، فدرال رزرو و سایر بانک‌های مرکزی علاقه خاصی به حفظ سیستم مالی فعلی مبتنی بر فیات دارند. کریپتوکارنسی خارج از سیستم مالی سنتی عمل می کند و مشمول مقررات و کنترلی مشابه ارزهای فیات نیست. بانک های مرکزی قدرت ایجاد و کنترل عرضه پول، تعیین نرخ بهره و تنظیم موسسات مالی را دارند. اگر صنعت کریپتوکارنسی مورد پذیرش گسترده قرار گیرد، می‌تواند توانایی بانک‌های مرکزی برای کنترل سیستم مالی را مختل کند و قدرت و نفوذ آنها را کاهش دهد. چیزهایی که به راحتی رها نمی کردند.
تصورات غلط از ارزهای دیجیتال و فعالیت های غیرقانونی
یکی از نگرانی‌های اصلی بانک‌های مرکزی و قانون‌گذاران، پتانسیل ارزهای دیجیتال برای تسهیل فعالیت‌های غیرقانونی مانند پولشویی و فرار مالیاتی است. در حالی که ماهیت غیرمتمرکز و ناشناس ارز دیجیتال می‌تواند آن را برای فعالیت‌های غیرقانونی جذاب کند، اذعان به استفاده از ارز فیات برای اهداف مشابه مهم است.
نقش ارز فیات در فعالیت های غیرقانونی
فعالیت های غیرقانونی مانند قاچاق مواد مخدر، قاچاق اسلحه و قاچاق انسان به طور گسترده ای از ارزهای فیات استفاده می کنند. برخلاف ارزهای دیجیتال، پول نقد به راحتی قابل حمل، غیرقابل ردیابی و به طور گسترده پذیرفته شده است، و آن را به یک وسیله مبادله ترجیحی برای مجرمان تبدیل می کند. فعالیت های غیرقانونی موسسات مالی سنتی را درگیر کرده است. پولشویی تنها یک نمونه از این موارد است. بحران مالی 2008 آسیب پذیری سیستم مالی سنتی را در برابر فساد و فعالیت های غیرقانونی نشان داد. ساتوشی دید زیبایی داشت. اگر مجبور نبودیم به بانک ها اعتماد کنیم چه می شد؟ چه می‌شد اگر مجبور نبودیم با ارز فیات پس‌انداز کنیم؟
پتانسیل ارزهای دیجیتال برای مبارزه با فعالیت های غیرقانونی
برخلاف تصور رایج، ارزهای دیجیتال پتانسیل مبارزه با فعالیت‌های غیرقانونی را دارد و ابزار پرداخت شفاف و قابل ردیابی را فراهم می‌کند. شفافیت در بلاک چین به دلیل سهولت حسابرسی، پنهان کردن فعالیت های مجرمانه را دشوار می کند. علاوه بر این، صرافی‌های ارزهای دیجیتال مشمول مقررات سختگیرانه و الزامات ضد پولشویی (AML) هستند. این امر خطر فعالیت های غیرقانونی را کاهش می دهد و به اطمینان از عملکرد مسئولانه و اخلاقی صنعت کریپتو کمک می کند.
اهمیت بی طرفی
فدرال رزرو نقش های متعددی از جمله اجرای سیاست های پولی و تنظیم بانک ها برای ارتقای ثبات دارد. می تواند بر قیمت دارایی ها تأثیر بگذارد. اما این وظیفه آن نیست که در مورد احتمال صفر شدن دارایی های فردی اظهار نظر کند. نظرات والر نمونه بارز این موضوع است. تفاسیر می تواند نظرات فدرال رزرو در مورد یک سرمایه گذاری خاص را به عنوان موضع گیری در نظر بگیرد. به طور بالقوه منجر به عواقب ناخواسته و از دست دادن اعتماد بازار می شود. بنابراین، برای فدرال رزرو مهم است که بی طرف بماند و بر شرایط اقتصادی و مالی گسترده تر تمرکز کند. در عوض، فدرال رزرو به طور کلی بر شرایط اقتصادی و مالی گسترده تر تمرکز می کند. فعالان بازار بر اساس میزان تحمل ریسک و ارزیابی خود تصمیمات سرمایه گذاری می گیرند.
