
خاموشی کلاودفلر نشان داد که چرا اکوسیستم کریپتو به تمرکززدایی سرتاسری نیاز دارد و بسیاری از بلاکچینها اگرچه غیرمتمرکز هستند، اما لایههای فرانتاند و ذخیرهسازی آنها هنوز بر وب ۲ (Web 2) متکی است که این وابستگی یک ضعف جدی محسوب میشود. این نقص زمانی آشکار شد که خاموشی کلاودفلر باعث شد چندین پلتفرم از دسترس خارج شوند. در این حال، شرکت EthStorage اعلام کرد که این حادثه نشان داد اکوسیستم کریپتو تنها با تمرکززدایی بلاک چین مقاوم نمیشود و باید لایههای بالادستی نیز غیرمتمرکز شوند.
گفتنی است، اکوسیستم کریپتو در سالهای اخیر گامهایی مهم برای تمرکززدایی بلاکچینها برداشته است. اما خاموشی اخیر کلاودفلر ثابت کرد که تابآوری واقعی نیازمند تمرکززدایی فرانتاند و لایههای ذخیرهسازی است. این موضوع توسط پلتفرمهای زیرساخت بلاکچین مطرح شد. تمرکززدایی بلاکچین از طریق اجماع، مجموعهای قدرتمند از ولیدیتورها (اعتبارسنج) و قراردادهای هوشمند (Smart Contract) ضروری است، اما تنها بخشی از معادله را تشکیل میدهد زیرا لایههای بالاتر همچنان در معرض خطر قرار دارند.
بیشتر بخوانید: مقایسه وب 3 با وب 2
خاموشی کلاودفلر و نیاز به طراحی مجدد کل پشته
خاموشی کلاودفلر توجه توسعهدهندگان را به این نکته جلب کرد که تابآوری واقعی نیازمند بازنگری کامل معماری است و نه صرفاً تمرکز بر لایه بلاکچین. زیرا EthStorage تأکید کرد که لایههای فراخوانی از راه دور، سیستم نام دامنه، رابطهای برنامهنویسی، ایندکسسازی و ذخیرهسازی نیز باید غیرمتمرکز باشند. این نوع تمرکززدایی سرتاسری تضمین میکند که پروتکلها در برابر یک نقطه خرابی آسیبپذیر نباشند. بر این اساس، خاموشی کلاودفلر نمونهای واقعی از این خطر را نشان داد. در ادامه، چندین پروتکل بزرگ مانند Blockchain.com، کوین بیس (COINX)، Ledger، BitMEX، تون کوین (TON)، Arbiscan و دیفایلاما طی خاموشی شبکه کلاودفلر از دسترس خارج شدند و این اختلال حدود ۲۰ درصد از ترافیک اینترنت جهانی را تحت تأثیر قرار داد. اتفاق مشابهی نیز یک ماه پیش در خاموشی خدمات وب آمازون (AWS) رخ داد که باعث توقف عملکرد تعداد زیادی پروتکل کریپتو شد و وابستگی آنها به زیرساختهای متمرکز را برجسته کرد.
بررسی خاموشی کلاودفلر و اهمیت تقویت سامانههای ذخیرهسازی غیرمتمرکز

خاموشی کلاودفلر باعث شد تا شرکتهایی مانند EthStorage و همچنین پلتفرمهایی نظیر Protocol Labs از طریق IPFS و فایل کوین (FIL) و نیز Arweave تلاش برای توسعه راهکارهای غیرمتمرکز HTTP و ذخیرهسازی را پررنگتر کنند تا پروتکلهای کریپتو بتوانند در برابر اختلالات اینترنتی مقاومتر شوند. گفتنی است، پروژه Filecoin نیز به این رویداد واکنش نشان داد و اعلام کرد که اختلالاتی مانند خاموشی اخیر نشان میدهد حجم زیادی از ترافیک اینترنت از چند شبکه متمرکز عبور میکند و افزود که تکیهبر یک ارائهدهنده ابری (Cloud) واحد باعث ایجاد محدودیت برای جوامعی میشود که به دسترسی پایدار به دادهها وابسته هستند. همچنین، EthStorage اعلام کرد بسیاری از پروتکلهای کریپتو بهدلیل راحتی و آشنایی، همچنان برای لایه فرانتاند و لایههای پشتیبانی به زیرساخت وب ۲ تکیه میکنند و این وابستگی یک ریسک پنهان برای کل اکوسیستم ایجاد میکند.
خاموشی کلاودفلر و برداشتهای نادرست تیمهای توسعه
خاموشی کلاودفلر ثابت کرد که بسیاری از تیمها تصور میکنند جایگزینهای غیرمتمرکز کُندتر، پُرهزینهتر، پیچیدهتر و کمتر کاربرپسند هستند. اما EthStorage این باورها را قدیمی و نادرست دانست زیرا این فرضیات دیگر با واقعیت فناوریهای جدید تطابق ندارند. این پلتفرم افزود تیمها معمولاً تمرکززدایی را در اولویت قرار نمیدهند زیرا تمرکز اصلی آنها در مراحل اولیه بر راهاندازی روان و جذب کاربران است. کاربران نیز معمولاً لایههای زیرساختی را مشاهده نمیکنند. بنابراین فشار مستقیمی برای تمرکززدایی وجود ندارد و در نتیجه تمرکززدایی به جای اینکه یک الزام معماری باشد به یک مرحله اختیاری بعدی تبدیل میشود. در ادامه، EthStorage تأکید کرد که این طرز فکر باید اصلاح شود تا اکوسیستم کریپتو بتواند از وابستگی به ارائهدهندگان متمرکز فاصله بگیرد.
مسیر تدریجی تمرکززدایی به واسطه خاموشی کلاودفلر

خاموشی کلاودفلر باعث شد تا EthStorage تأکید کند که تمرکززدایی کامل لازم نیست به یکباره اتفاق بیفتد و پروتکلهایی که هنوز به اجزای متمرکز وابستهاند میتوانند این مسیر را بهصورت تدریجی طی کنند. علاوه بر آن، نکته مهم این است که پروژهها نقشه راه خود را با هدف ذکر شده هماهنگ کنند و بهمرور وابستگیهای متمرکز را در لایههای اجرا، ذخیرهسازی و دسترسی حذف کنند. آنها افزودند که قرار دادن این هدف در نقشه راه باعث میشود تا پروژهها در طول زمان به معماری مقاوم و کاملاً غیرمتمرکزی نزدیک شوند که هیچ خاموشی یا اختلال از سوی یک ارائهدهنده قادر به متوقفکردن آن نباشد.
در ادامه ” ویتالیک بوترین ” هشدار داد که تمرکززدایی نباید فدای پذیرش گسترده شود و اعلام کرد در ” مانیفست بیاعتمادی “، توسعهدهندگان نباید تمرکززدایی را قربانی کنند. او توضیح داد که پروتکلها از همان لحظه اتصال یک نود (Node) میزبانیشده یا رله متمرکز، بخشی از بیاعتمادی ذاتی خود را از دست میدهند و هر نقطه کنترل جدید میتواند به یک گلوگاه تبدیل شود.
بیشتر بخوانید: ویتالیک بوترین کیست؟