چگونه کیف پول ارز دیجیتال بسازیم
هنگام سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال، اغلب چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد چنین شکل پویا و دائماً در حال تکامل از ایجاد ثروت وجود دارد. شاید یکی از اساسی‌ترین درس‌ها این باشد که چگونه بهترین کوین‌ها یا توکن‌های غیرمثلی (NFT) خود را برای اطمینان از ایمنی طولانی‌مدت ذخیره کنید. این نکته ای است که در بحبوحه سقوط یک شبه اخیر FTX، که دومین صرافی بزرگ و سریع ترین رشد ارز دیجیتال بود، کاملاً روشن شد. پیامدهای کامل ورشکستگی و نابودی FTX همچنان نامشخص است، اما بسیاری از سرمایه‌گذارانی که ارزهای دیجیتال را در صرافی ذخیره کرده‌اند، ضرر زیادی کردند. پس از سقوط FTX، بیش از چند متخصص بر اهمیت نگهداری ارزهای دیجیتال در یک کیف پول ارز دیجیتال به جای یک صرافی تاکید کرده اند.
کیف پول ارز دیجیتال چیست؟
کیف پول ارزدیجیتال وسیله ای است که برای ذخیره و انتقال ارز دیجیتال شما از طریق آنچه که حضانتی نامیده می شود طراحی شده است. این بدان معناست که به جای اقدام از طریق شخص ثالث، مانند یک بانک یا مؤسسه مالی، می‌توانید ارز دیجیتال خود را روی بلاک چین ذخیره کنید و با استفاده از یک کلید خصوصی به آن دسترسی داشته باشید (در ادامه در مورد آن بیشتر توضیح خواهیم داد). دو نوع اصلی کیف پول ارز دیجیتال وجود دارد: سخت افزاری و نرم افزاری. کیف پول‌های نرم‌افزاری امکان ذخیره امن ارزهای دیجیتال را به صورت آنلاین فراهم می‌کنند، در حالی که کیف پول‌های سخت‌افزاری به دارندگان ارزهای دیجیتال اجازه می‌دهند سخت‌افزار فیزیکی مشابه درایو USB خریداری کنند و سکه‌ها را به‌صورت آفلاین در آن دستگاه ذخیره کنند. هنگامی که به طور ایمن روی سخت افزار قرار گرفت، کیف پول ارز دیجیتال شما می تواند حتی با قفل کردن آن در گاوصندوق یا قرار دادن آن در یک صندوق امانات، ایمن تر شود.
یکی از مهم‌ترین مزایای هر دو شکل خودذخیره‌سازی برای ارزهای دیجیتال این است که دارایی‌ها توسط یک کلید خصوصی محافظت می‌شوند، که مشابه فناوری مورد استفاده برای ایمن کردن اطلاعات کارت اعتباری شما هنگام خرید آنلاین است. جاش فریزر، یکی از بنیانگذاران Origin Protocol، شرکتی که Origin Dollar، یک سکه پایدار با بازده، و Origin Story، یک پلتفرم NFT را ایجاد کرد، توضیح داد: «این کلیدها همان چیزی هستند که دارایی های شما را تضمین می کنند.» آنچه در عمل به نظر می رسد یک سری کلمات است که اساساً این کلید خصوصی را ایجاد می کند و دارایی های شما را ایمن می کند.
علاوه بر کیف پول‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری، کیف‌پول‌های میزبان یا حضانتی نیز وجود دارند. اما برای روشن بودن، اینها کیف پول های غیرحضانتی نیستند. در عوض، آنها نوعی ذخیره‌سازی هستند که توسط صرافیها یا پلتفرم‌های آنلاین میزبانی می‌شوند. و بسته به صرافی یا پلتفرم، این رویکرد ممکن است کمتر ایمن باشد، همانطور که انفجار FTX نشان داد. اگر صرافی ورشکسته شود یا با سکه های شما مسئولانه برخورد نکند، ممکن است سرمایه گذاری شما از بین برود.
- مطالعه بیشتر: صرافی ارز دیجیتال چیست؟
تصمیم گیری برای انتخاب بهترین کیف پول واقعاً به خود شما بستگی دارد. تایلر موبیوس می گوید: اگر در ردیابی گذرواژه ها، حساب ها و سایر اطلاعات مهم مشکل دارید، باید از یک ارائه دهنده کیف پول حضانتی مانند کوین بیس استفاده کنید، که می تواند به شما کمک کند در صورت فراموش کردن رمز عبور خود به کیف پول خود بازگردید. بنیانگذار SmartMedia Technologies، خالق پیشرو راه حل های Web3 و بلاک چین می‌گوید با این حال، اگر امنیت و حفظ حریم خصوصی اولویت شماست، باید یک کیف پوا غیرحضانتی انتخاب کنید.
نحوه ایجاد کیف پول ارزدیجیتال (نرم افزاری)
راه اندازی کیف پول یک فرآیند ساده است که تنها در چند مرحله تکمیل می شود.
مرحله 1: یک برنامه کیف پول نرم افزاری را که می خواهید استفاده کنید انتخاب کنید. اولین قدم این است که تحقیقات خود را انجام دهید و ارائه دهنده کیف پول نرم افزاری را که بیشتر دوست دارید پیدا کنید. گزینه های متعددی وجود دارد که سطوح مختلفی از امنیت، سهولت دسترسی، خدمات مشتری و … را فراهم می کند. همچنین مهم است که در حین جستجو به خاطر داشته باشید که برخی از پلتفرم ها امکان ذخیره کیف پول شما را هم روی دسکتاپ و هم در تلفن هوشمند شما ارائه می دهند، در حالی که برخی دیگر ممکن است تنها یکی از این گزینه ها را ارائه دهند.
مرحله 2: برنامه کیف پول را در تلفن یا رایانه خود دانلود کنید. هنگامی که بر روی کیف پول نرم افزاری که استفاده می کنید مستقر شدید، گام بعدی این است که برنامه کیف پول را در تلفن یا رایانه خود اجرا کنید.
مرحله 3: یک حساب کاربری ایجاد کنید. خبر خوب در مورد بسیاری از کیف پول‌های نرم‌افزاری این است که ایجاد حساب کاربری شما چندان دخیل نیست. به عنوان مثال، طبق گفته کوین بیس، تعداد کمی از آنها اصلاً به اطلاعات شخصی نیاز دارند.
مرحله 4: انتقال دارایی ها هنگامی که کیف پول شما ایجاد شد. در این مرحله می توانید شروع به انتقال ارز دیجیتال به کیف پول خود کنید. اغلب این به معنای انتقال رمزارز از یک صرافی یا کارگزاری به کیف پول نرم افزاری شماست.
فریزر می‌گوید: مردم معمولاً کیف پول‌های خود را با استفاده از صرافی‌های متمرکز مانند کوین‌بیس تأمین مالی می‌کنند، اما می‌توانید از دوستتان بخواهید در ازای پول نقد یا روش دیگری برای پرداخت، مقداری ارز دیجیتال برای شما بفرستد. اگر از یک صرافی متمرکز استفاده می کنید، بهترین روش این است که در اسرع وقت دارایی ها را به کیف پولی که کنترل می کنید منتقل کنید. یک هشدار مهم برای کیف پول های نرم افزاری وجود دارد که باید به خاطر داشته باشید. شما مسئول نگهداری از کلیدهای دسترسی به دارایی های ارز دیجیتال هستید که در صورت از دست دادن این اطلاعات می تواند مشکل ساز شود.
- مطالعه بیشتر: کیف پول های نرم افزاری و سخت افزاری ارزهای دیجیتال
اگر این گزینه را انتخاب کنید، شما به تنهایی مسئول حفاظت از کلیدهای رمزنگاری که دارایی های شما را ایمن می کنند، هستید. با این حال، ریسک ها زیاد است. فریزر گفت: اگر کلیدهای خصوصی را گم کنید، دارایی های شما برای همیشه از بین می رود. این بدان معنی است که احتمالاً می خواهید از اطلاعات کلید خصوصی خود در چندین مکان امن نسخه پشتیبان تهیه کنید. فریزر می‌افزاید، اما باید مراقب آن پشتیبان‌گیری‌ها نیز باشید، زیرا هر کسی که به کلیدهای خصوصی شما دسترسی پیدا می‌کند، می‌تواند تمام دارایی‌هایی را که آن کلیدها ایمن می‌کنند، بگیرد.
سخن پایانی
کارشناسان به شدت توصیه می‌کنند که رمزارزها را ذخیره کنید. این اجازه می دهد تا دارایی های دیجیتال خود را به تنهایی مدیریت کنید و آنها را در اختیار خود نگه دارید. اما مهم است که تحقیق خود را انجام دهید و به دقت ارزیابی کنید که آیا یک کیف پول سخت افزاری، نرم افزاری یا حضانتی به بهترین وجه با نیازهای شما مطابقت دارد یا خیر.
