تفاوت بلاک چین عمومی و بلاکچین خصوصی
-
- زمان مطالعه: دقیقه
- دیدگاه ها بدون دیدگاه
- مطالعه شده توسط 542 نفر
فهرست این محتوا
بلاک چین خصوصی چیست؟
بلاک چین های خصوصی حریم خصوصی مطلق مورد نظر را برای کاربران فراهم می کند. بلاک چین‌های خصوصی (که قالیت تغییر تنظیمات دارند) قوانینی را وضع می‌کنند که بر خلاف بلاک چین عمومی است و برای ورود به آن نیاز به مجوز است. سلسله مراتب واضحی از کنترل در این سیستم ها وجود دارد. از این رو، آنها غیرمتمرکز نیستند. با این حال، آنها پراکنده هستند زیرا بسیاری از گره ها هنوز یک کپی از زنجیره را در ماشین های خود نگه می دارند.
یک شبکه بلاک چین خصوصی به دعوتنامه نیاز دارد که باید توسط موسس شبکه یا مجموعه ای از قوانین ایجاد شده توسط شروع کننده شبکه تایید شود. کسب و کارهایی که یک بلاک چین خصوصی ایجاد می کنند معمولاً این کار را در یک شبکه مجاز انجام می دهند. این محدودیت برای افرادی که مجاز به مشارکت در شبکه هستند و برای کدام تراکنش های خاص هستند. شرکت کنندگان ابتدا باید یک دعوت نامه یا مجوز دریافت کنند.
شرکت کنندگان موجود می توانند در مورد شرکت کنندگان احتمالی تصمیم بگیرند. یک مرجع نظارتی می تواند مجوز مشارکت صادر کند یا یک کنسرسیوم می تواند تصمیم بگیرد. هنگامی که یک شرکت به شبکه می‌پیوندد، به اجرای غیرمتمرکز بلاک چین کمک می‌کند. این نوع پارادایم مجاز بلاک چین به کاربران اجازه می دهد تا از بیش از ۳۰ سال ادبیات فنی برای به دست آوردن مزایای قابل توجه استفاده کنند.
زمانی که شرکتی بخواهد بدون اینکه شبکه خود را در معرض دید عموم قرار دهد، از کیفیت بلاک چین بهره مند شود، زنجیره های خصوصی برای تنظیمات سازمانی مناسب تر هستند. شناسایی دیجیتال، پرداختن به مسائل زنجیره تامین، ایجاد اختلال در بخش بانکی، یا تسهیل تبادل امن داده‌های بیمار/ارائه‌دهنده در مراقبت‌های بهداشتی از موارد استفاده بلاک چین‌های خصوصی است. Hyperledger Fabric بنیاد لینوکس یک نمونه عالی از یک بلاک چین خصوصی است.
این ادعای بحث برانگیز مبنی بر اینکه بلاک چین های خصوصی، بلاک چین های واقعی نیستند، با توجه به اینکه اصل اساسی بلاک چین تمرکززدایی است، یکی از معایب بلاک چین های خصوصی است. از آنجایی که گره‌های متمرکز تعیین می‌کنند چه چیزی معتبر است، ساختن اطلاعات به طور صادقانه در یک بلاکچین خصوصی نیز چالش‌برانگیزتر است. حداقل تعداد گره ها همچنین می تواند به معنای سطح پایین تری از امنیت باشد. اگر چند گره سرکش شوند، مکانیسم اجماع می تواند به خطر بیفتد. علاوه بر این، کد منبع بلاک چین خصوصی اغلب اختصاصی و قفل شده است. کاربران قادر به تأیید یا بررسی مستقل نیستند، که ممکن است منجر به کاهش امنیت شود. در یک بلاک چین خصوصی، هیچ ناشناسی وجود ندارد.
بلاک چین عمومی چیست؟
هر کسی می تواند در بلاک چین عمومی شرکت کند و به خاطر سهم خود در دستیابی به اجماع در یک بلاک چین عمومی جایزه بگیرد. هر کسی می تواند به یک شبکه بلاک چین عمومی بپیوندد و در آن شرکت کند زیرا کاملاً باز است. برای جذب افراد بیشتر برای پیوستن به شبکه، شبکه معمولا دارای یک سیستم تشویقی است. بیت کوین امروزه یکی از پرکاربردترین شبکه های بلاک چین عمومی است.
یکی از معایب یک بلاک چین عمومی، مقدار زیادی از قدرت پردازشی است که برای اجرای دفتر کل توزیع شده در مقیاس وسیع لازم است. برای به دست آوردن اجماع، هر گره در یک شبکه باید یک چالش رمزنگاری پیچیده و با منابع فشرده معروف به اثبات کار (PoW) را حل کند تا اطمینان حاصل شود که همه در یک صفحه هستند. یکی دیگر از مشکلات یک بلاک چین عمومی باز بودن آن است که به معنای حفظ حریم خصوصی جزئی تا بدون تراکنش است و فقط از یک ایده ابتدایی امنیت پشتیبانی می کند.
تفاوت بین بلاکچین خصوصی و عمومی چیست؟
در هر سناریوی تجارت دارایی، یک بلاک چین ایجاد شد تا واسطه را به طور ایمن از بین ببرد. تا حدودی، یک بلاک چین خصوصی به واسطه اجازه می دهد تا دوباره وارد تصویر شود. هر کسی می تواند با تأیید و آپلود داده ها در یک بلاک چین عمومی در آن شرکت کند. فقط نهادهای تایید شده می توانند در بلاک چین های خصوصی در شبکه شرکت کنند و آن را کنترل کنند. نمونه های بلاک چین عمومی شامل بیت کوین و اتریوم است. یک بلاک چین عمومی غیرمتمرکزتر از یک بلاک چین خصوصی یا متمرکز است. نمونه های بلاک چین خصوصی عبارتند از Hyperledger و Ripple.
در مقابل بلاک چین های خصوصی، بلاک چین های عمومی تراکنش های کمتری در ثانیه دارند. یک بلاک چین خصوصی ممکن است صدها یا حتی هزاران تراکنش را در ثانیه انجام دهد زیرا تعداد کاربران مجاز کمتر است. به دلیل عدم تمرکز و تعامل فعال، یک شبکه عمومی امن تر است. به دلیل افزایش تعداد گره ها در شبکه، عملاً غیرممکن است که «بازیگران بد» به سیستم حمله کنند و کنترل شبکه اجماع را به دست آورند. یک بلاک چین خصوصی نسبت به یک بلاک چین عمومی در برابر هک ها، خطرات و نقض/دستکاری داده ها آسیب پذیرتر است. برای بازیگران بد ساده است که کل شبکه را در معرض خطر قرار دهند.
از آنجایی که برای اجرا و رسیدن به توافق شبکه به تعداد زیادی منابع الکتریکی نیاز دارد، یک بلاک چین عمومی انرژی بیشتری نسبت به یک بلاک چین خصوصی مصرف می کند. بلاک چین های خصوصی نسبت به بلاک چین های عمومی انرژی و برق بسیار کمتری مصرف می کنند. برخوردهای جزئی در یک بلاک چین غیرممکن است. هر اعتبارسنجی شناسایی شده و دارای اعتبار لازم برای پیوستن به شبکه است. با این حال، هیچ کس نمی داند که هر اعتبارسنجی در یک بلاک چین عمومی چه کسی است، که احتمال تبانی یا حمله ۵۱٪ را افزایش می دهد.
بلاکچین کنسرسیوم چیست؟
بلاک چین کنسرسیوم شکل ترکیبی از بلاک چین های عمومی و خصوصی است. بلاک چین کنسرسیوم خط بین زنجیره های عمومی و خصوصی را در بر می گیرد و جنبه های هر دو را در بر می گیرد. قابل توجه ترین تفاوت بین این دو سیستم را می توان در سطح اتفاق نظر یافت. به جای یک سیستم باز که در آن هر کسی می‌تواند بلوک‌ها را تأیید کند یا یک سیستم بسته که در آن تنها یک طرف تولیدکنندگان بلوک را انتخاب می‌کند، یک زنجیره کنسرسیوم از تعداد کمی از طرف‌های به همان اندازه قدرتمند به عنوان اعتباربخش استفاده می‌کند.
یک بلاک چین کنسرسیوم در شرایطی که چندین شرکت در یک صنعت فعالیت می کنند و برای انجام تراکنش ها یا انتقال اطلاعات به یک پلت فرم واحد نیاز دارند، بسیار مفید خواهد بود. بلاک چین های کنسرسیومی Quorum و Corda دو نمونه هستند. در مقایسه با شبکه بلاک چین عمومی، بلاک چین کنسرسیوم ایمن تر، مقیاس پذیرتر و کارآمدتر است. همچنین مانند بلاک چین خصوصی دارای کنترل های دسترسی است. با این حال، بلاک چین کنسرسیوم شفافیت کمتری دارد. اگر یک گره عضو به خطر بیفتد، همچنان می توان آن را هک کرد و قوانین خود بلاک چین می تواند شبکه را غیرقابل استفاده کند.
بیت کوین یک بلاک چین عمومی است یا خصوصی؟
بیت کوین یک بلاک چین عمومی است که هر کسی می تواند آن را مشاهده و استفاده کند زیرا با کدهای محاسباتی منبع باز ساخته شده است. در حالی که بلاک چین های خصوصی اجازه ناشناس ماندن را نمی دهند، بلاک چین بیت کوین این کار را می کند. برای مثال، هر کسی می‌تواند بدون فاش کردن نام خود، بیتکوین را خریداری و معامله کند. این تضمین می کند که با همه یکسان رفتار شود. به دلیل ماهیت غیرمتمرکز بیت کوین، همه تراکنش ها را می توان به صورت شفاف از طریق یک گره شخصی یا کاوشگر بلاک چین کنترل کرد، که به هر کسی اجازه می دهد تا شاهد تراکنش ها در زمان واقعی باشد. هر گره کپی خود از زنجیره را حفظ می کند، که با تایید بلوک های جدید به روز می شود. این بدان معناست که اگر می خواستید، می توانید بیت کوین را هر کجا که می رفت دنبال کنید.
یک بلاک چین خصوصی چگونه کار می کند؟
بلاک چین خصوصی نوعی فناوری بلاک چین است که در آن یک نهاد واحد شبکه را کنترل می کند.
کل شبکه توسط ائتلاف سازمان ها در یک بلاک چین دارای مجوز خصوصی به اشتراک گذاشته می شود. اپراتور شبکه می‌تواند مجوزها و نقش‌های کاربر و گره را تنظیم کند، مانند اینکه چه کسی می‌تواند در فرآیند اجماع شرکت کند، چه کسی می‌تواند در دفتر کل بخواند و بنویسد و چگونه گره‌های بلاک چین در سراسر شبکه توزیع می‌شوند.
مراحل مربوط به کار یک شبکه بلاک چین خصوصی:
کاربران شبکه و حقوق آنها برابر نیست و بر اساس نقش آنها در کنسرسیوم تعیین می شود.
دسته های مختلف داده فقط توسط کاربرانی که مجوز دریافت کرده اند قابل دسترسی هستند.
تکنیک دسترسی توسط مقررات شرکت کنندگان شبکه تعیین می شود.
یک بلاک چین عمومی چگونه کار می کند؟
شبکه بلاک چین عمومی یک شبکه بلاک چین است که هر کسی می تواند در هر زمان به آن بپیوندد. هر کسی با اتصال به اینترنت می‌تواند به یک پلتفرم بلاک چین بپیوندد و به یک گره مجاز تبدیل شود و بلاک چین‌های عمومی را غیرمحدود و بدون مجوز کند. این کاربر به سوابق جاری و تاریخی و توانایی انجام عملیات ماینینگ دسترسی دارد که محاسبات پیچیده ای برای تأیید تراکنش ها و افزودن آنها به دفتر کل است. هیچ رکورد یا تراکنش معتبری نمی‌تواند در شبکه اصلاح شود، و از آنجایی که کد منبع معمولاً منبع باز است، هر کسی می‌تواند تراکنش‌ها را تأیید کند، خطاها را کشف کند و راه‌حل‌هایی ارائه دهد.
برای تعامل با بلاک چین عمومی، هر شرکت کننده یک حساب کاربری ایجاد کرده و آن را به یک گره متصل می کند. آن را یک حساب بانکی برای ارسال و دریافت پول در نظر بگیرید. کیف پول ها نرم افزارهایی هستند که حساب ها را ذخیره می کنند. تصمیم برای افزودن تراکنش به زنجیره در یک بلاک چین عمومی با اجماع تصمیم گیری می شود. این بدان معنی است که تراکنش باید توسط اکثر “گره ها” (یا رایانه های موجود در شبکه) پذیرفته شود. افرادی که مالک ماشین های شبکه هستند برای تایید تراکنش ها پاداش می گیرند. “اثبات کار (PoW)” اصطلاح این روش است.
برای مطالعه اخبار مرتبط با رمزارزها در ایران و جهان، وبلاگ و کانال خبری ما را دنبال کنید.
دیدگاه های نوشته
بدون دیدگاه