عرضه در گردش، حداکثر عرضه و عرضه کل چیست؟

در بازار رمزارزها، مفاهیم عرضه در گردش (Circulating Supply)، حداکثر عرضه (Maximum Supply) و عرضه کل (Total Supply) از مهم‌ترین شاخص‌ها برای تحلیل ارزش و پایداری یک ارز دیجیتال هستند. بر این اساس، شناخت درست این مفاهیم به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا تصمیم‌های آگاهانه‌تری بگیرند و روند آینده قیمت را بهتر پیش‌بینی کنند.

مفهوم عرضه در گردش

عرضه در گردش به تعداد کل واحدهای یک رمزارز اشاره دارد که در حال حاضر در بازار در دسترس و قابل معامله هستند. این مقدار شامل توکن‌‌هایی است که در دست کاربران، صرافی‌ها و سرمایه‌گذاران قرار دارد. عرضه در گردش معمولاً در محاسبه ارزش بازار (مارکت کپ) رمزارز نقش تعیین‌کننده‌ای دارد. اگر قیمت یک واحد کریپتو در ضرب با عرضه در گردش قرار گیرد، ارزش بازار آن محاسبه می‌شود.

در همین حال، درک Circulating Supply برای مقایسه پروژه‌های مختلف بسیار مهم است. ممکن است دو رمزارز قیمت یکسانی داشته باشند، اما عرضه در گردش متفاوت موجب تفاوت چشمگیر در ارزش بازار شود. این شاخص همچنین می‌تواند نشانه‌ای از میزان توزیع و پذیرش واقعی ارز دیجیتال در جامعه کاربران باشد.

اهمیت عرضه در گردش در تحلیل بازار

سرمایه‌گذاران با بررسی Circulating Supply می‌توانند به میزان نقدشوندگی و پویایی بازار پی ببرند. رمزارزی که عرضه در گردش کمی دارد، در صورت افزایش تقاضا، احتمال رشد قیمت بیشتری خواهد داشت. برعکس، رمزارزی با عرضه زیاد ممکن است برای افزایش قیمت نیاز به تقاضای بسیار بالاتری داشته باشد. به‌عنوان مثال، بیت کوین (BTC) با وجود داشتن عرضه در گردش محدود و کاهش دوره‌ای آن از طریق هاوینگ (Halving)، رشد قیمتی چشمگیری را تجربه کرده است. این در حالی است که رمزارزهایی با عرضه زیاد و بدون محدودیت، معمولاً نوسانات شدید و ارزش بازار پایین‌تری دارند.

حداکثر عرضه چیست؟

Maximum Supply به بیشترین تعداد واحدهایی گفته می‌شود که یک رمزارز می‌تواند تا پایان عمر خود تولید کند. این عدد از پیش در کد منبع شبکه تعریف شده و قابل تغییر نیست. برای مثال، حداکثر عرضه بیت کوین ۲۱ میلیون واحد است. گفتنی است، وجود حداکثر عرضه باعث ایجاد نوعی کمیابی می‌شود که به افزایش ارزش رمزارز کمک می‌کند. این ویژگی مشابه طلا (XAU) است که عرضه محدود آن سبب ارزشمندی‌اش در طول زمان شده است. ارزهای دیجیتالی که حداکثر عرضه مشخص ندارند، ممکن است دچار تورم در بلندمدت شوند.

تفاوت حداکثر عرضه و عرضه کل

عرضه کل با حداکثر عرضه تفاوت دارد. Total Supply شامل تمام توکن‌‌هایی است که تاکنون استخراج یا تولید شده‌اند، حتی اگر هنوز در بازار در گردش نباشند. برای مثال، برخی توکن‌ها در قراردادهای قفل‌شده یا نزد توسعه‌دهندگان باقی مانده‌اند و هنوز وارد عرضه در گردش نشده‌اند. در مقابل، حداکثر عرضه، سقف نهایی تولید است، اما عرضه کل ممکن است تا رسیدن به آن مقدار هنوز فاصله داشته باشد. در بسیاری از پروژه‌ها، بخشی از عرضه کل برای پاداش‌های آتی یا توسعه شبکه رزرو می‌شود تا به مرور وارد بازار گردد.

نقش عرضه کل در تحلیل بنیادی

تحلیل‌گران برای بررسی پتانسیل رشد یک رمزارز، عرضه کل را در کنار عرضه در گردش مطالعه می‌کنند. اگر اختلاف بین عرضه کل و Circulating Supply زیاد باشد، به این معناست که هنوز حجم قابل‌توجهی از توکن‌ها وارد بازار نشده است. این موضوع می‌تواند خطر ریزش قیمت را در آینده افزایش دهد. برعکس، رمزارزهایی که بخش زیادی از عرضه کل آن‌ها در گردش است، معمولاً ثبات قیمتی بیشتری دارند. دانستن عرضه کل به کاربران امکان می‌دهد تا میزان تورم احتمالی و سیاست توزیع پروژه را ارزیابی کنند.

تأثیر عرضه بر ارزش رمزارز

عرضه در گردش، حداکثر عرضه و عرضه کل همگی در تعیین ارزش ذاتی کریپتو نقش مهمی دارند. کاهش عرضه یا محدودیت آن می‌تواند موجب افزایش قیمت شود، در حالی که افزایش عرضه معمولاً باعث افت ارزش می‌شود. در مدل‌های اقتصادی رمزارزها، ترکیب عرضه و تقاضا تعیین‌کننده اصلی قیمت است. اگر پروژه‌ای مکانیزم کنترل عرضه مناسبی نداشته باشد، احتمال سقوط ارزش آن در بلندمدت زیاد است. از این رو، بسیاری از پروژه‌ها از روش‌هایی مانند توکن‌سوزی (Token Burn) برای حفظ تعادل عرضه استفاده می‌کنند.

نتیجه‌گیری

Circulating Supply، حداکثر عرضه و عرضه کل سه مفهوم کلیدی در درک ارزش و پایداری ارزهای دیجیتال هستند. هر یک از این شاخص‌ها نقش متفاوتی در تحلیل بازار دارند و دانستن آن‌ها برای هر سرمایه‌گذار ضروری است. درک درست این مفاهیم کمک می‌کند تا افراد بتوانند ریسک سرمایه‌گذاری را کاهش دهند و رمزارزهای با ارزش واقعی را شناسایی کنند.

پرسش‌های متداول